Яўген Канстанцінавіч Цімчанка (укр.: Євген Костянтинович Тимченко; 27 кастрычніка (8 лістапада) 1866, Палтава − 22 мая 1948, Кіеў) — украінскі філолаг-русіст і украініст, мовазнавец-украіназнаўца, перакладчык. Акадэмік АН УССР. Член-карэспандэнт АН СССР з 1929. Сапраўдны член Навуковага таварыства імя Т. Шаўчэнкі, член Кіеўскай Старой Грамады (1918—1932), прафесар Кіеўскага ўніверсітэта і Інстытута народнай адукацыі, старшыня Пастаяннай Камісіі па складанні гістарычнага слоўніка украінскай мовы УУАН (з 1918).
(Літаратурны псеўданім — Богун).
У 1910 годзе скончыў Кіеўскі ўніверсітэт. З 1911 працаваў у Варшаўскім універсітэце, у 1918—1932 — прафесар Кіеўскага ўніверсітэта. У 1919—1948 (з перапынкамі) — навуковы супрацоўнік АН УССР.
У 1938 годзе быў рэпрэсаваны, арыштаваны і пасля суда сасланы ў Краснаярскі край (рэабілітаваны ў 1944 годзе), у 1943 годзе вярнуўся ў Кіеў, з 1944 года працаваў старшым навуковым супрацоўнікам Інстытута мовазнаўства АН УССР. Да 1948 года не друкаваўся, пасмяротна выйшаў яго артыкул «Адна дыялектная асаблівасць ужывання марфемі-ся».
Са спісаў АН быў выключаны і пры жыцці не адноўлены.