У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Гальперын. Яфім Абрамавіч Гальперын (каля 1855, Мінск — пасля 1924) — рэвалюцыянер-народнік, публіцыст.
Вучыўся ў Мінскай гімназіі. У 1874 далучыўся да ідэй народніцкага сацыялізму і ў 1875-76 з мэтамі «лятучай прапаганды» накіраваўся ў Смаленскую і Тульскую губерні. Вярнуўся ў Мінск, супрацоўнічаў з землявольскім гуртком М. Велера. Пасля расколу «Зямлі і волі» далучыўся да «Чорнага перадзелу», кіраваў яго гуртком у Гродне. З канца 1881 у Мінску, уваходзіў у нарадавольскі гурток Я. Хургіна, з 1885 — у гурток І. Гурвіча. Супрацоўнічаў з газ. «Минский листок».
Адзін са стваральнікаў Рабочай партыі паліт. вызвалення Расіі.
Арыштаваны ў маі 1900 і пасля 14-месячнага зняволення сасланы на 5 гадоў у Сібір.
У 1924 напісаў успаміны пра сваю рэвалюцыйную дзейнасць у 1874—1918 (рукапіс у НАРБ). Далейшы лёс невядомы.