wd wp Пошук: ⬜

Ян Відацкі

Якуб (Іван Піліпавіч) Відацкі (польск.: Jan Widacki) — памешчык.

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Відацкіх герба «Корчак». Сын Піліпа Яна Відацкага і Юліяны Пюрэцкай. Меў брата Якуба, кобрынскага павятовага суддзю.

Скончыў філасофскі факультэт Віленскага універсітэта. Чалавек перадавых для свайго часу поглядаў[1].

Валодаў маёнткамі Рагозна і Крупчыцы [1].

У восень 1823 года спадчыннік расійскага імператара Паўла, будучы Аляксандр І, наведваў Крупчыцы, кіруючыся дарогай да Брэст-Літоўскай крэпасці. Ян Відацкі прыняў яго на яшчэ не да канца дабудаванай паштовай станцыі. Аляксандр, відаць, застаўся задаволены гасціннасцю на Крупчыцкай станцыі. Пасля яго ад’езду памешчык атрымаў высокую дзяржаўную ўзнагароду — ордэн святога Уладзіміра І-ай ступені[2].

Ганаровы апякун Гродзенскай гімназіі, у 1839 г. прапанаваў сваю дапамогу ў адкрыцці прыходскага вучылішча ў Кобрыне (пабудаваць драўляны дом і прадаставіць неабходныя рэчы) з умовай прызначэння яго ганаровым наглядальнікам вучылішчаў Кобрынскага павета[3].

Сям’я

К шлюбе з Канстанцыяй з Віславухаў меў сыноў:

Станіслаў (каля 1820—1890), у шлюбе з Міхалінай з Радавіцкіх.
Ян (нар. каля 1820). Валодаў маёнткамі Янаполь, Ракавічы, Глінішчы, Акопы, Гвозніца [4]. Яго сын Віктар з’яўляўся старшым сталаначальнікам у Гаспадарчым дэпартаменце ўнутраных спраў у сталічным Санкт-Пецярбургу [4].
Канстанцін (1821—1875), у шлюбе з Францішкай з Каменскіх, маці Элізы Ажэшкі.

Зноскі

1 2 Вакол бетоннага Касцюшкі
↑ З гісторыі Крупчыц
↑ Швед, В. В. Відацкі Якуб (Якаў) Піліпавіч // Масоны і ложы на землях Беларусі (канец XVIII — першая чвэрць XIX ст.) : біябібліягр. слоўн.. — Гродна: ГрДУ, 2007. — 275 с. — ISBN 978-985-417-866-0.
1 2 Сяргей Токць. Шляхта Гродзенскай губерні на расійскай дзяржаўнай службе ў 30-50-ыя гады ХІХ ст.