Ян Іскра з Брандзіса (чэшск.: Jan Jiskra z Brandýsa, славацк.: Ján Jiskra z Brandýsa, венг.: János Giskra, ням.: Johann Giskra von Brandeis; каля 1400 — каля 1469) — славацкі дзяржаўны дзеяч. Адзін з правадыроў табарытаў. У 1437 на чале наёмнага войска з былых табарытаў здзейсніў паход супраць туркаў. У 1440—1452 вярхоўны гетман венгерскага караля ў Славакіі. У 1454 узначаліў барацьбу славацкіх феадалаў супраць антыфеадальнага руху, так званага руху брацікаў. У 1462 заключыў дагавор з венгерскім каралём Мацьяшам Хуньядзі і за адмову ад улады ў Славакіі атрымаў землі ў Трансільваніі.