.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Януш Кішка (1586 — 13 студзеня 1654) — ваенны дзеяч Вялікага княства Літоўскага. Ваявода полацкі (з 1621), польны (1635—1646) і вялікі гетман літоўскі (з 1646).
Быў старостам парнаўскім (1610) і дрысенскім (1640).
Выхоўваўся ў духу кальвінізму, перайшоў у каталіцтва прыкладна ў 1606. У 1624—1626 навучаўся ў Падуі (Італія).
Удзельнічаў у вайне супраць Швецыі (1600—1629), служыў пад камандай Яна Караля Хадкевіча. На чале ўласнага атраду браў удзел Кірхгольмскай бітве (1605). Таксама ўдзельнічаў у выправах на Масковію ў 1611 і 1618, Турцыю — у 1621.
Падчас вайны Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай бараніў Полацк (1633), вёў баі пад Смаленскам.
Сын Станіслава Кішкі і Альжбеты з Сапегаў, дачкі кіеўскага кашталяна Паўла Сапегі. Меў братоў Мікалая, Крыштафа і Станіслава.
Быў жанаты з Крысціна Друцкай-Сакалінскай, дачкой полацкага ваяводы Міхала Друцкага-Сакалінскага. Дзяцей не пакінуў.
Януш Кішка стаў апошнім мужчынскім прадстаўніком роду Кішкаў.