Якаў Сапір (1822, г. Ашмяны — 19 чэрвеня 1885[3]) — яўрэйскі пісьменнік, падарожнік.
У 1832 годзе сям’я пераехала ў Ізраіль. Пасля смерці бацькоў перабраўся ў 1836 годзе ў Іерусалім, дзе атрымаў рэлігійную адукацыю і шырокія свецкія веды. Настаўнічаў тут у рэлігійнай школе, потым быў пісцом абшчыны. З 1839 года друкаваў вершы, публіцыстыку.
У 1857—1863 гадах зрабіў падарожжа па краінах Усходу і Поўдня (Егіпет, Емен, Індыя, Ява, Цэйлон, Аўстралія, Новая Зеландыя). Падарожжа апісаў у кнізе «Сапфір», дзе адлюстраваў побыт, мясцовыя гаворкі яўрэяў з усходніх краін. У 1869 годзе пабываў у Еўропе, у 1873 годзе — у Расіі. Выдаў кнігу «Другое Еменскае пасланне» (1873).