Якаб Хендрык вант Гоф[9] (нідэрл.: Jacobus Henricus (Henry) van ’t Hoff; 30 жніўня 1852, Ротэрдам — 1 сакавіка 1911, Берлін) — нідэрландскі хімік, першы лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1901) «У знак прызнання велізарнай важнасці адкрыцця законаў хімічнай дынамікі і асматычнага ціску ў растворах».