Якаб Арміній (лац. Jacobus Arminius, сапр. імя Якаб Германзен) (10 кастрычніка 1560 — 19 кастрычніка 1609) — галандскі пратэстанцкі багаслоў.
Нарадзіўся ў Аўдэватэры (Утрэхт). Па завяршэнні навучання ў Лейдэнскім і Жэнеўскім універсітэтах ў 1588 годзе стаў пастарам ў Галандскай рэфармацкага царквы ў Амстэрдаме, а ў 1603 — прафесарам тэалогіі Лейдэнскага ўніверсітэта. У 1590 г. Арміній жэніцца на Лізавеце Рэел, дачцэ аднаго з самых уплывовых людзей Галандыі. Памёр у Лейдэне.
Армініем быў створаны шэраг прац, у якіх ён палемізаваў з вучэннем кальвіністаў па пытанні выратавання душы. Найбольш востра свае разыходжанні з кальвіністамі па дадзеным пытанні былі сфармуляваны ў трактаце 1608 «Аб’ява меркаванняў». Тут Арміній удакладніў тэзіс аб выбіральнасці Бога пры прызначэнні людзей да выратавання: выратуюцца тыя вернікі, якія прынялі дадзенае ад Бога пасрэдніцтва Ііуса Хрыста і ў вачах Бога шчыра пакаяліся. З гэтага вынікала, што чалавек здольны сваёй свабоднай воляй звярнуцца да выратавання.
Нягледзячы на разыходжанні ў поглядах з кальвіністамі, Я. Арміній да канца жыцця заставаўся ў рэфармацкай царкве.