wd wp Пошук: ⬜

Эўдыяліт

Эўдыялі́т — мінерал падкласа кальцавых сілікатаў, гідраксід натрыю, кальцыю, жалеза і цырконію. Магчымы прымешкі ітрыю і лантаноідаў.

Апісаны і названы ў 1818 годзе нямецкім хімікам і фармацэўтам Ф. Штромеерам (*Friedrich Stromeyer*).

Паўпразрысты мінерал малінавага, ружовага, карычнева-чырвонага, чырвонага, светла-жоўтага колеру. Крышталізуецца ў трыганальнай сінгоніі. Крохкі. Цвёрдасць 5—6 па шкале Моаса. Шчыльнасць 2740—3070 кг/м³. Лёгка раствараецца ў разбаўленых салянай, сернай, воцатнай і шчаўевай кіслотах. Утварае агрэгаты ў выглядзе крышталёў, няправільных зерняў і шчыльных зярністых мас.

Радовішчы

Эўдыяліт сустракаецца ў сіенітах і звязаных з імі пегматытах. Радовішчы на тэрыторыі Расіі (Кольскі паўвостраў, Тыва), Нарвегіі, Аўстраліі, Канадзе [1], Бразіліі [1], Кітаі [1], Лівіі [1], Кеніі [1], Чэхіі [1], у Грэнландыі і на востраве Мадагаскар і інш.

Выкарыстанне

Эўдыяліт выкарыстоўваецца ў чорнай металургіі ў якасці мадыфікатара сталі, у вытворчасці вогнетрывалай керамікі, у якасці іонаабменнага матэрыялу і інш. Таксама з’яўляецца патэнцыяльнай сыравінай на цырконій.

Зноскі

1 2 3 4 5 6 Eudialyte mineral information and data // mindat.org(англ.)

Літаратура

Эўдыяліт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя. — С. 186. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1), ISBN 985-11-0035-8.

Спасылкі

Описание минерала Эвдиалит // Каталог Минералов. RU(руск.)
Геологический словарь: в 2-х томах. / Под редакцией К. Н. Паффенгольца и др. — М.: Недра, 1978.(руск.)
Лопарская кровь // Каталог Минералов. RU(руск.)
Eudialyte mineral information and data // mindat.org(англ.)
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эўдыяліт