wd wp Пошук: ⬜

Эльза Канстаўцінаўна Кузняцова

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кузняцова (значэнні). Эльза Канстаўцінаўна Кузняцова (4 снежня 1930, г. Зарайск, Маскоўская вобласць) — беларускі і казахскі архітэктар.

Біяграфія

Скончыла Маскоўскі архітэктурны інстытут у 1955 годзе. Працавала ў праектных інстытутах Алма-Аты. З 1972 г. — галоўны архітэктар праектаў у Мінскграмадзянпраекце.

Член Саюза архітэктараў СССР з 1958 года. Пражывае ў Мінску.

Творчасць

У Казахстане запраектавала дзіцячы садок-яслі (1963), школу (1969), мікрараён № 1 (1965) у Джанытае; у аўтарскім калектыве: праект рэканструкцыі паўночнай часткі Алма-Аты (1969), 144-кватэрны жылы дом з крамай па вул. Фурманава (1970), Дзяржаўны музей мастацтваў КазССР (1966—1977).

Асноўныя працы ў Беларусі (у аўтарскім калектыве): жылыя дамы па вул. Савецкай у Лагойску (1972—1974), ПТВ ВА «Луч» у Мінску (1978), комплексы піянерлагераў на 2680 месцаў у Радашковічах (1982), на 2480 месцаў у раёне Ракава і ў Ждановічах (1978—1986), кінатэатр і Дом культуры ў Барысаве (1982, у сааўтарстве з А. Шпанікавым [1]), лабараторны корпус Інстытута аховы раслін у Прылуках (1985).

Зноскі

↑ Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

Літаратура

Кузнецова Эльза Константиновна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др.. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)