Экаты́п, экалагічны тып, экалагічная раса — група асобін пэўнага віду жывёл або раслін, якой характэрна спадчынная прыстасаванасць да пэўных экалагічных фактараў. Прыкметы, вызначаючыя характар экатыпу, захоўваюцца пры перамяшчэнні арганізмаў у іншыя экалагічныя ўмовы.
Асновы тэорыі экатыпаў распрацаваў у 1920-х гг. шведскі вучоны-батанік І. Турэсан.
Адрозніваюць 3 групы экатыпаў паводле фактараў, іх фарміруючых: