Эдуард Сцяпанавіч Качаргін (руск.: Эдуа́рд Степа́нович Кочерги́н; нар. 22 верасня 1937, Ленінград) — савецкі і расійскі тэатральны мастак, пісьменнік. Галоўны мастак БДТ ім. Г. А. Таўстаногава з 1972 года. Акадэмік АМ СССР (1991; член-карэспандэнт 1988). Народны мастак РСФСР (1988). Лаўрэат дзвюх Дзяржаўных прэмій СССР (1978, 1984) і Дзяржаўнай прэміі РФ (2001).
Бацькі Эдуарда Сцяпанавіча былі рэпрэсіраваны ў Ленінградзе. Падчас вайны эвакуіраваны з дзіцячым домам у Сібір. Да 1953 года бадзяўся па Расіі, потым вярнуўся ў Ленінград, да выпушчанай з месцаў зняволення маці.
У 1960 годзе скончыў Ленінградскі тэатральны інстытут імя А. М. Астроўскага (пастановачны факультэт, курс М. П. Акімава). Працаваў у Малым тэатры оперы і балета памочнікам загадчыка мастацка-дэкарацыйных майстэрняў, мастаком Маляўніча-скульптурнага камбіната, затым мастаком Камбіната графічных работ Мастацкага фонду РСФСР.
З 1963 па 1966 год Качаргін — галоўны мастак Ленінградскага тэатра драмы і камедыі (цяпер Тэатр на Ліцейным), з 1966 па 1972 год — галоўны мастак Тэатра імя Веры Камісаржэўскай. З 1972-га з’яўляецца галоўным мастаком Вялікага драматычнага тэатра імя Г. А. Таўстаногава.