Эдуард Бернет Тайлар (Тэйлар; англ.: Edward Burnett Tylor; 2 кастрычніка 1832, раён Лондана Кэмбервіл — 2 студзеня 1917) — выбітны англійскі этнограф, культуролаг, даследчык рэлігійных абрадаў і цырымоній. Адзін з заснавальнікаў этнаграфіі і антрапалогіі.
Адзін з заснавальнікаў этнаграфіі і антрапалогіі. Лічыцца бацькам эвалюцыйнай тэорыі развіцця культуры. У 1871 абраны членам Каралеўскага навуковага таварыства, з 1896 прафесар першай у Англіі кафедры антрапалогіі пры Оксфардскім універсітэце.
Разглядаў культуру як рацыянальнае ўтварэнне для паляпшэння жыцця людзей у грамадстве. Сцвярджаў, што прагрэс культуры адбываецца дзякуючы таму, што ўсе народы, на якім бы ўзроўні развіцця яны не знаходзіліся, уносяць у яе свой непаўторны ўклад. Найбольш развітымі грамадствамі лічыў тыя, у якіх больш адукаваных і культурных людзей. Крыніцу рэлігіі бачыў у псіхічнай дзейнасці індывідаў. З’яўляўся прыхільнікам адналінейнай эвалюцыі, якая ўяўляецца працэсам самаразвіцця ідэй (навуковых ведаў, тэхнічных вынаходніцтваў і інш.).
Сярод яго асноўных прац — «Першабытная культура» (1871), «Уводзіны ў вывучэнне Чалавека і Цывілізацыі» (1881) і інш. З вучняў Э. Тэйлара найбольшую вядомасць атрымаў Дж. Фрэзер.