Шарашо́ўскі раё́н — былы раён у паўднёва-заходняй частцы Беларускай ССР, у Брэсцкай вобласці ў 1940—1956 гадах. Утвораны 15 студзеня 1940 года, тэрыторыя ахоплівала частку колішняга Пружанскага павета Палескага ваяводства ІІ Рэчы Паспалітай. Адміністрацыйны цэнтр — гарадскі пасёлак Шарашова. 12 кастрычніка 1940 года раён падзелены на 10 сельсаветаў:
У часы ІІ сусветнай вайны, у 1941—1944 гадах, тэрыторыя раёна знаходзілася пад нямецкай акупацыяй.
Паводле польска-савецкай дамовы, з 16 жніўня 1945 года новая мяжа паміж дзяржавамі праходзіла праз тэрыторыю Шарашоўскага раёна, што рабіла яго памежным. Неўзабаве перад дэмаркацыяй мяжы, улады раёна дзейнічалі на карысць уключэння ў яго склад часткі тэрыторыі прызнанай за Польшчай. Аргументавалі тым, што напрыклад далучэнне да Беларускай ССР чыгуначнага вузла Гайнаўка дае магчымасць мець чыгуначную сетку Брэст-Гродна. Аднак гэтыя просьбы не былі задаволеныя. У выніку работы змяшанай польска-савецкай камісіі мяжа была скарэктавана на карысць Польшчы, да якой з Шарашоўскага і Бераставіцкага раёнаў было аднесена 40 населеных пунктаў. Названыя населеныя пункты налічвалі разам 1414 двароў (798 польскіх і 616 беларускіх), дзе жыло 7143 асоб. Усе беларускія гаспадаркі былі выселеныя ўглыб Беларускай ССР з-за іх знаходжання ў 800-метровай памежнай паласе[2].
16 ліпеня 1954 года скасаваны Котранскі, Мураўскі, Ялоўскі сельсаветы, утвораны Бакунскі сельсавет[3]. 17 снежня 1956 года раён быў ліквідаваны, а гарадскі пасёлак Шарашова і ўсе сельсаветы, якія ўваходзілі ў склад раёна, былі ўключаныя ў склад Пружанскага раёна[4].