У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Андэрсан.
Харыет Андэрсан (швед. Harriet Andersson, нар. 14 лютага 1932 г., Стакгольм, Швецыя) — шведская актрыса.
Дэбютавала ў кіно ў 1949 годзе. Пазнаёмілася з Інгмарам Бергманам у гарадскім тэатры Мальмё ў пачатку 1950-х гадоў. У 1953 годзе сыграла загалоўную ролю ў яго фільме «Лета з Монікай». У далейшым знялася яшчэ ў дзевяці фільмах Бергмана. Агулам удзельнічала больш чым у 90 стужках. Адной з апошніх прыкметных работ у кіно стала невялікая роля Глорыі ў фільме Ларса фон Трыера «Догвіль» (2003).
У тэатры выконвала ролі ў такіх пастаноўках як «Гамлет» Уільяма Шэкспіра, «Дон Жуан» Мальера, «Дзікая качка» Генрыка Ібсена, «Саната зданяў» Стрындберга, «Шэсць персанажаў у пошуках аўтара» Пірандэла, «Замак» Кафкі і інш.
У пачатку 1950-х сустракалася са шведскім акцёрам Перам Оскарсанам. Мела нядоўгія рамантычныя адносіны з Інгмарам Бергманам, а затым з акцёрам Гунарам Хельстромам. Была замужам за сябрам дзяцінства Берцілем Вейфельтам (1959—1964). У 1960 годзе нарадзіла дачку Петру, якую назвала ў гонар гераіні фільма «Усмешкі летняй ночы». У 1960-я гады сустракалася з фінскім палітыкам, кінарэжысёрам і прадзюсарам Ёрнам Донерам, сыграла ў некалькіх яго фільмах. У 1980—1982 гадах была замужам за Бобам Хокансанам.