wd wp Пошук: ⬜

Фёдар Ільіч Афанасьеў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Афанасьеў. Фёдар Ільіч Афанасьеў (1854 — ?) — рускі інжынер і архітэктар, які працаваў на тэрыторыі Беларусі і Украіны, гродзенскі губернскі архітэктар (1877—1885).

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1854 годзе[1]. Паступіў у Пецярбургскае будаўнічае вучылішча ў 1871 годзе і пры выпуску ў 1876 годзе атрымаў званне грамадзянскага інжынера і чын X класа. Тады ж прылічаны да Міністэрства ўнутраных спраў з адкамандзіраваннем для заняткаў у Тэхнічна-будаўнічы камітэт(руск.) бел.[1].

У хуткім часе быў прызначаны малодшым архітэктарам у Гродна, пазней быў там губернскім архітэктарам, а потым перавёўся ў Жытомір. Тут служыў некаторы час у будаўнічым аддзяленні валынскага губернскага праўлення[1].

Творчасць

Найбольш бачная тэхнічная дзейнасць Фёдара Афанасьева датычыцца часу яго працы на пасадзе епархіяльнага архітэктара Валынскай губерні, дзе ён пабудаваў шмат царкоўных і іншага роду пабудоў[1].

Праекты

Выканаўца работ па рамонце Свята-Пакроўскай царквы ў вёсцы Харашэвічы Слонімскага павета (1879) — не захавалася[2].
Нагляд за аднаўленнем згарэлай Свята-Пакроўскай царквы ў мястэчку Лыскаве Ваўкавыскага павета (1881)[3] — не захавалася.
Праект драўлянай царквы ў вёсцы Зубачы Пружанскага павета (1880) — не захавалася.
Праект драўлянай царквы ў вёсцы Мала-Ельня [d] Брэсцкага павета (14 снежня 1879) — не захавалася[4].
Праект драўлянай царквы ў імя пакутніц Веры, Надзеі, Любові і Сафіі ў вёсцы Страдзеч Брэсцкага павета (1880) — не захавалася[5].
Праект іканастаса для Свята-Мікалаеўскай царквы ў вёсцы Самуйлавічы Дольныя Ваўкавыскага павета (13 кастрычніка 1881)[6].
Праект перабудовы касцёла Найсвяцейшай Тройцы ў праваслаўную царкву ў мястэчку Лыскаве Ваўкавыскага павета (1881)[7].
Праект Свята-Міхайлаўскай царквы ў вёсцы Навасёлках Кобрынскага павета (29 студзеня 1880)[8]
Праект царквы Прападобнай Параскевы Сербскай у вёсцы Балаце Кобрынскага павета (27 сакавіка 1880)[9].

Зноскі

1 2 3 4 Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. // Издание института гражданских инженеров. — Санкт-Петербург, 1893. — С. 15
↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. – Ф. 97. Воп. 1. спр. 274, л. 89.
↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. – Ф. 8. Воп. 2, спр. 294, л. 104 зв.
↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. – Ф. 8. Воп. 2. спр. 294, л. 174.
↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. – Ф. 97. Воп. 1, спр. 203, л. 208 – 209
↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. – Ф. 8. Воп. 1., спр. 1557, л. 13 зв.; НГАБ. – Ф. 8. Воп. 2., спр. 294, л. 168, 207; НГАБ. – Ф. 97. Воп. 1., спр. 184, л. 73 – 73 а
↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. – Ф. 97. Воп. 1., спр. 146, л. 52, 82 – 83
↑ Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. – Ф. 97. Воп. 1, спр. 466, л. 44 – 45
↑ Кулагин А. Н. Гродненские зодчие XIX — начала XX веков (новые архивные изыскания). // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 22. — Мінск, «Права і эканоміка». — 2017. — С. 77