wd wp Пошук: ⬜

Францыск Іванавіч Шустэр

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шустэр. Францыск Іванавіч Шустэр (1832 — 1908) — архітэктар[1].

Біяграфія

Адукацыя

Пачатковую адукацыю атрымаў у Варшаўскай гімназіі[2]. Пасля заканчэння Варшаўскай мастацкай школы(руск.) бел. атрымаў званне архітэктара 1-й ступені. Для далейшага ўдасканалення ў будаўнічай справе ў 1851 годзе паступіў у Пецярбургскую Акадэмію мастацтваў [1]. У 1852 і 1853 гадах быў адзначаны срэбнымі медалямі 1-й і 2-й ступеняў[2] за праекты будынку вядомага жывапісца і гандлёвага будынку для дамскіх туалетаў[1]. У 1855 годзе з дазвалення галоўнаўпраўляючага шляхоў зносін і публічных будынкаў сдаў выпускны экзамен разам з выхаванцамі практычнага класа Пецярбургскага будаўнічага вучылішча і атрымаў званне грамадзянскага інжынера і чын губернскага сакратара[2].

У Пскове

Прызначаны вытворцам работ заміж інжынера ў Пскоўскую губернскую будаўнічую і дарожную камісію[2]. Акрамя тэхнічнай дзейнасці быў дырэктарам пскоўскага губернскага турэмнага камітэту і папячыцелем пскоўскіх арастанцкіх рот грамадзянскага ведамства (1860-61)[3].

У Пецярбургу

У 1857 атрымаў званне акадэміка архітэктуры, у 1871 — інжынера-архітэктара[1][2].

Адначасова з гэтым Францыск Іванавіч далучыўся да Тэхніка-будаўнічага камітэту Міністэрства ўнутраных спраў, з адкамандзіраваннем для заняццяў ў Галоўнае таварыства расійскіх чыгунак(руск.) бел. у Пецярбургу[2]. Падчас службы там здымаў кватэру ў Доме П. С. Шчарбакова па вуліцы Чайкоўскага, 69[4].

У Мінску

У 1883 годзе назначаны губернскім архітэктарам у Мінск. Некаторыя крыніцы[3] падаюць, што Ф. Шустэр займаў пасаду губернскага інжынера, але губернскім інжынерам з 1871 і прынамсі да 1886 года быў Мікалай Ягоравіч Чакмасаў [5].

У Саратаве

У 1885—1890 гадах працаваў губернскім інжынерам у Саратаве. Стварыў некалькі новых праектаў і праектаў перабудоў гарадскіх будынкаў, таксама адзначыўся драўлянымі храмамі і пабудовамі сядзіб у Саратаўскай губерні [2]. Быў таксама дырэктарам саратаўскага турэмнага камітэту, членам саратаўскіх дабрачынных таварыстваў — таварыства чырвонага і белага крыжа, таварыства выратавання[3].

У Харкаве

З 1890 года заняў пасаду губернскага інжынера ў Харкаве. Па яго праектах, вырашаных у стылявых формах неабарока і неарасійскага напрамку, у горадзе было выканана шмат пабудоў[1].

Быў дырэктарам Харкаўскага турэмнага камітэта, членам Харкаўскага аддзялення клапатлівага таварыства пра сляпых[1].

Актыўна займаўся грамадскай дзейнасцю. Быў сапраўдным членам Рускага тэхнічнага таварыства(руск.) бел., членам Пецярбургскага таварыства архітэктараў(руск.) бел., Таварыства інжынераў у Лондане і складаўся ў розных камітэтах і дабрачынных камітэтах у тых гарадах, дзе служыў. З 1907 года сапраўдны стацкі саветнік[6]. Памёр 1 сакавіка 1908 года[1].

Творчасць

У Санкт-Пецярбургу

прымаў удзел у збудаванні комплекса Варшаўскага вакзалу [7]: стварыў праекты жылога дома і рэмонтнага дэпо Мікалаеўскай чыгункі — 1870-я [8]
чыгуначны мост на Наваторжскай чыгунцы(руск.) бел. праз р. Лагавеж(руск.) бел.[9] — 1871-82
перабудова даходнага дома па адрасе Коннагвардзейскі бульвар(руск.) бел., 3 — 1873[10]
праект даходнага дома па адрасе вул. Падольская(руск.) бел., 6/Вярэйская(руск.) бел., 5 — 1875[11]

У Мінску

праект дома В. Л. Лунца па вуліцы Захар’еўскай(руск.) бел. — 1884-85[8]

У Саратаве

Будынак Саратаўскай купецкай біржы, цяпер адзін з карпусоў Паволжскага інстытута кіравання(руск.) бел.

драўляны будынак цырка ў садзе Р. В. Очкіна [2]
праект мураванага будынка купецкай біржы(руск.) бел.[12] — канец 1880-х[8]
праект перабудовы гасцініцы «Расія»[12]
аднаўленне і пашырэнне згарэлага мукамольнага млына гандлёвага дома бр. Рэйнеке
перабудова двухпавярховага мураванага дома Зейферт[13]
драўляныя бальнічныя баракі пры губернскай турме(руск.) бел.[2]
пабудова плывучай станцыі таварыства выратавання на водах «Порт-Пасьет»[2]

У Саратаўскай губерні

драўляная царква ў с. Дваранская Цярэшка(руск.) бел.[2]
драўляная царква ў в. Польная Рослаўка[2]
лютэранская царква ў с. Усць-Кулалінка(руск.) бел.[2]
мураваная капліца ў памяць святога каранавання Іх Імператарскай Вялікасці ў с. Залатое(руск.) бел.[2]

У Самарскай губерні

асабняк П. М. Мальцава(руск.) бел. ў с. Балакова [8]

У Харкаве

перабудова былога Аляксандраўскага прытулку(укр.) бел. для таннай сталовай Харкаўскага дабрачыннага таварыства (1890)[1]
перабудова дома для музычнага вучылішча Рускага музычнага таварыства(руск.) бел. (1891)[1]
царква і актавая зала ў 3-й харкаўскай мужчынскай гімназіі(руск.) бел. (1891—1892)[1]
збудаванне вучылішча сляпых на вул. Сумской(руск.) бел. № 55 (1891 p., суаўтар С. Загоскін(руск.) бел.)[1]
у 1897—1900 гадах займаўся пабудовай Харкаўскай канторы Дзяржаўнага банка на Тэатральнай плошчы(руск.) бел. (па праекце Р. Галянішчава)[14][1]
Узначальваў распрацоўку генеральнага плана горада (1895—1897, сааўтары Б. Міхалоўскі(укр.) бел., Р. Стрыжэўскі, М. Шаўцоў, А. Кандратоўскі, М. Брантнер)[1]

Узнагароды

Вялікі залаты медаль Маскоўскай політэхнічнай выстаўкі(руск.) бел. (1872).

Зноскі

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ШУСТЕР Франциск Іванович Архівавана 21 лютага 2017. (укр.)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Работы архитектора Шустера Ф. И. в 1885—1890 гг. в Саратове (руск.)
1 2 3 Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892 (руск.)
↑ Дом П. С. Щербакова — Доходный дом Н. И. Кошеверова (руск.)
↑ Теперь я знаю, кто проектировал дом доктора О. Л. Лунца (руск.)
↑ Шустер Франциск Иванович (руск.)
↑ Варшавский вокзал (руск.)
1 2 3 4 Шустер Франциск Иванович (1832—1908) (руск.)
↑ У крыніцы памылкова падаецца назва ракі, гл. ШУСТЕР ФРАНЦИСК ИВАНОВИЧ (1832—1908)
↑ Доходный дом. Конногвардейский бульв., 3
↑ Доходный дом (по Подольской ул.) (руск.)
1 2 Саратов (руск.)
↑ Дом Зейферт (руск.)
↑ Архитекторы государственного банка: Из истории строительства зданий для главного банка империи (руск.)

Літаратура

Архитекторы-строители Санкт-Петербурга середины XIX — начала XX века. Под общ. ред. Б. М. Кирикова(руск.) бел.. — СПб. Пилигрим, 1996
Тимофієнко В. Г.(укр.) бел. Зодчі України кінця XVIII — початку XX століть: Біографічний довідник. — К.: НДІТІАМ, 1999. — 477 с

Спасылкі

ШУСТЕР Франциск Іванович Архівавана 21 лютага 2017. (укр.)
Шустер Франциск Иванович (1832—1908) (руск.)