wd wp Пошук: ⬜

Уладзімір Міхайлавіч Міхалкін

Уладзі́мір Міха́йлавіч Міха́лкін (30 чэрвеня 1927, Бабруйск, Беларуская ССР — 1 студзеня 2017, Масква, Расія) — савецкі военачальнік, маршал артылерыі.

Біяграфія

З сялян. Атрымаў сярэднюю адукацыю. Нарадзіўся ў сям’і кадравага ваеннага-артылерыста Міхаіла Сямёнавіча Міхалкіна, камандзіра артылерыйскай батарэі, даслужыўся да звання генерал-палкоўніка артылерыі. Часта пераязджаў з сям’ёй па месцах службы бацькі, жыў у Віцебскай вобласці, затым у Выбаргу.

Вялікая Айчынная вайна

У пачатку Вялікай Айчыннай вайны добраахвотнікам пайшоў на фронт, прыпісаўшы сабе адразу тры лішнія гады ўзросту ў дакументах. Характэрна, што бацька ведаў пра гэта, але не стаў перашкаджаць. Больш за тое, за ўсю вайну малодшы Міхалкін ніколі не служыў пад камандаваннем бацькі. З ліпеня 1941 года — у Чырвонай Арміі. Ваяваў тэлефаністам і артылерыйскім разведчыкам ў складзе 42-й арміі Ленінградскага фронту, удзельнічаў у абарончых баях на Пулкаўскіх вышынях, на «Неўскім пятачку», быў паранены. Вярнуўшыся ў строй, ваяваў у складзе войскаў ўнутры блакаднага кальца да поўнага зняцця блакады Ленінграда. Удзельнік Ленінградска-Наўгародскай і Выбарскай наступальных аперацый. Будучы перакінуты з часткай на цэнтральны ўчастак савецка-германскага фронту, удзельнічаў у Львоўска-Сандамірскай наступальнай аперацыі. У снежні 1944 года скончыў кароткатэрміновыя франтавыя курсы падрыхтоўкі афіцэрскага складу, атрымаў званне малодшага лейтэнанта і быў прызначаны ад’ютантам камандуючага артылерыяй 21-й арміі 1-га Украінскага фронту. У баях 1945 вызваляў Польшчу і Чэхаславакію.

За гады вайны узнагароджаны трыма баявымі ордэнамі, медалямі «За адвагу» і «За абарону Ленінграда». Родны брат Уладзіміра Міхалкіна Юрый таксама ваяваў на фронце афіцэрам-артылерыстам і загінуў у баі.