Уладзі́мір Архі́павіч Лабуно́ў (нар. 16 сакавіка 1939, Орша) — беларускі вучоны ў галіне мікраэлектронікі, дыпламат. Акадэмік АН БССР (1986, член-карэспандэнт з 1980), доктар тэхнічных навук (1975), прафесар (1977). Заслужаны вынаходнік БССР (1977).
У 1961 скончыў Беларускі політэхнічны інстытут. З 1966 г. у Мінскім радыётэхнічным інстытуце, з 1975 г. загадчык кафедры. У 1987—1989 гг. акадэмік-сакратар Аддзялення фізікі, матэматыкі і інфарматыкі АН БССР. Народны дэпутат СССР (1989—1991).
З 1994 па 2001 быў прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным паслом Рэспублікі Беларусь у Каралеўстве Бельгія, Нідэрландах, Люксембургу; Пастаянны прадстаўнік ў Еўрапейскім Саюзе і НАТА.
Навуковыя працы па пытаннях узаемадзеяння іонаў з паверхняй цвёрдага цела і яго выкарыстання для распрацоўкі тэхналагічных працэсаў у мікраэлектроніцы, па нізкатэмпературных электрахімічных і плазмавых тэхналагічных працэсах. Прэмія Прэзідыума АН СССР па мікраэлектроніцы 1978 г.
Аўтар больш за 200 навуковых прац, у тым ліку манаграфіі і 14 брашур, 460 вынаходстваў.
Сярод апублікаванага: