Трунны партрэт — рэалістычная выява нябожчыка, адзін з элементаў Castrum Doloris[de] (Замка пакут) — параднага ўзвышэння для труны падчас пахавальных цырымоній.
Трунныя партрэты (польск.: portret trumienny — труменныя) былі напісаныя на ліставай медзі або па ліставаму волаву. Гэтая форма жывапісу была найбольш распаўсюджана ў XVΙΙ і XVΙΙΙ стагоддзях сярод шляхты.
Пяці-, шасці — або сямігранная форма партрэта была звязана з формай лобнага боку труны, так як падчас жалобнай цырымоніі партрэт быў прымацаваны да труны з боку галавы нябожчыка.
З процілеглага боку былі прымацаваныя эпітафіі, з абодвух бакоў гербавыя шчыты.
Пасля пахавання партрэт прымацоўвалі на сцяне касцёла.
Самым старажытным з захаваных партрэтаў з’яўляецца партрэт караля Стэфана Баторыя (1586).
Трунныя партрэты з’яўляюцца характэрнай формай партрэта эпохі сарматызму.
Найбуйнейшая калекцыя трунных партрэтаў знаходзіцца ў музеі ў Мендзырэчы.
![]() |
Трунны партрэт на Вікісховішчы |
---|