Тараніс — у старажытнай кельцкай міфалогіі бог грому і нябеснага агню. Галы ўяўлялі яго барадатым волатам, які трымае ў руках кола і некалькі спіралей. Рымляне часам атаясамлівалі яго з Юпітэрам.