wd wp Пошук: ⬜

Сільва Барунакаўна Капуцікян

Сільва Барунакаўна Капуцікян (арм.: Սիլվա Կապուտիկյան, 1919—2006) — найбуйнейшая армянская паэтэса XX стагоддзя, пісьменнік і публіцыст, акадэмік НАН РА. Заслужаны дзеяч культуры Армянскай ССР (1970). Заслужаны працаўнік культуры Грузінскай ССР (1980). Лаўрэат Сталінскай прэміі другой ступені (1952). Член УКП(б) з 1945 года.

Біяграфія

С. Б. Капуцікян нарадзілася 5 студзеня 1919 года, у Ерэване, у сям’і настаўніка і былога рэдактара рэвалюцыйнай газеты, уцекача з горада Ван Барунака Капуцікяна. Скончыла сярэднюю школу. У 1936—1941 гадах вучылася на філалагічным факультэце Ерэванскага ўніверсітэта, потым скончыла Вышэйшыя курсы Літаратурнага інстытута. Пачала друкавацца з 1933 года.

Член Саюза пісьменнікаў Арменіі з 1941 года. Дзейны член Нацыянальнай акадэміі навук РА (1994), акадэмій «Духоўнага яднання народаў свету» і «Па пытаннях прыроды і грамадства». Была дэпутатам Ерэванскай гарадской Савета дэпутатаў працаўнікоў. Член Міжнароднага інтэлектуальнага клуба «ПЕН-клуб».

Займала актыўную пазіцыю па Карабахскаму пытанню. Адзін з лідараў карабахскага руху. Разам з Зорыем Балаянам 26 лютага 1988 года сустракалася з Гарбачовым, спадзеючыся ўгаварыць яго вырашыць карабахскае пытанне ў карысць Арменіі. Аўтар мноства патрыятычных твораў.

З пачатку 1990-х паэтка выступала з вострай крытыкай армянскіх улад і іх палітыкі, пасля падаўлення мітынгаў апазіцыі ў 2004 года вярнула атрыманы ў 80-годдзе Ордэн Святога Месропа Маштоца прэзідэнту Арменіі Р. Качарану.

Паэтэса сканала ў Ерэване, 26 жніўня 2006 года. Пахавана ў ерэванскім Пантэоне імя Камітаса.

Асабістае жыццё

Была замужам за армянскім паэтам Аванесам Шыразам, маці скульптара Ара Шыраза.

Творчасць

С. Б. Капуцікян — аўтар больш 60 кніг на армянскай і рускай мовах, таксама перакладзеных на многія мовы свету. У сваіх вершах С. Б. Капуцікян часта звяртаецца да тэм кахання, жаночай адзіноты, патрыятызму і самаахвяравання.

Часта бываючы ў розных краінах, цесна мела зносіны з прадстаўнікамі армянскай дыяспары (як у Арменіі, так і ў дыяспары асаблівай папулярнасцю карыстаўся верш Капуцікян «Паслухай, сынок»), напісала шэраг публіцыстычных прац («Караваны яшчэ ідуць», «Караваны падаляюцца» і інш.), дзе з болем падымала асноўныя праблемы нашчадкаў армянскіх уцекачоў — нуда, адчужэнне, згасанне заходнеармянскай мовы, змаганне за самазахаванне, пошукі ідэнтычнасці, высілкі па прызнанні генацыду армян.

Зноскі

↑ Silva Kaputikyan // Find a Grave — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Капутикян Сильва Барунаковна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 19 лютага 2020.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сільва Барунакаўна Капуцікян
Армянская литература
Сильва Капутикян Архівавана 27 лютага 2009. на на портале ПоэзоСфера Архівавана 27 лютага 2009.
Алексанян Е.А. Сильва Капутикян (литературный портрет) // Журнал «Литературная Армения». — 1960. — № 4.