У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фрадкін.
Сямён Захаравіч (Залманавіч[1]) Фра́дкін (27 снежня 1932, Дуброўна, Віцебская вобласць 25 студзеня 2007, Мінск) — беларускі вучоны ў галіне анкалогіі, заснавальнік школы навук па гіпертэрміі і гіперглікеміі ў анкалогіі. Навуковая ступень доктара медыцынскіх навук прысвоена ў 1977 г., прафесара — у 1979 г.
Скончыў Смаленскі медыцынскі інстытут у 1955 г. Працаваў хірургам у гарадской бальніцы і выкладаў у медыцынскім вучылішчы ў горадзе Пракоп’еўск Кемераўскай вобласці[2]. З 1959 года працаваў у Інстытуце ўдасканалення ўрачоў у горадзе Навакузнецк (Расія). У 1962 годзе скончыў аспірантуру, у 1964 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. У 1965—1966 гг. працаваў загадчыкам аддзялення экстрапаральнага кровазвароту 5-й клінічнай бальніцы Мінска. 1966 года — у Беларускім навукова-даследчым інстытуце анкалогіі і медыцынскай радыялогіі (з 1972 года — загадчык лабараторыі).
С. З. Фрадкіну належаць навуковыя працы па камбінаваным і хірургічным лячэнні злаякасных пухлін, інтэнсіўнай тэрапіі, рэанімацыі і анестэзіялогіі ў клінічнай анкалогіі; па праблемах кіравальнай штучнай гіпертэрміі і гіперглікеміі ў мнагакампанентным лячэнні злаякасных новаўтварэнняў. Аўтар 484 навуковых работ, у тым ліку 10 манаграфій[2]. Падрыхтаваў 23 кандыдаты і дактары навук[2]. Удзельнік шматлікіх міжнародных форумаў у Італіі (1996, 2001, 2005), Германіі (1997, 2007), Маскве (2000), Нарвегіі (2002) і інш[2].
Аўтар прац «Операционный риск и интенсивная терапия в онкологической клинике» (1976 г.), «Гипертермия и гиперглинемия в онкологии» (1987 г.), «Клиническая онкология» (у сааўтарстве ,2003), «Современное состояние гипертермической онкологии и тенденции ее развития» (2004), «Перспективы применения компьютеризированных систем для гипертермии» (у сааўтарстве, 2004) і інш.
С. З. Фрадкіну належыць шэраг аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў на спосабы дыягностыкі і лячэння хвароб[3].