Сюнга (яп.: 春画?, «весенняя картинка»)(яп. 春画?, «вясновая карцінка») — эратычныя гравюры укіе-э, шырока распаўсюджаныя ў сярэднявечнай Японіі перыяду Эдa.[1] Прадстаўлены, у асноўным, у форме гравюр на дрэве. Іерогліф «весна» (яп.: 春?)(яп. 春?) у Японіі з’яўляўся эўфемізмам для абазначэння сэксуальнай сферы.[2] Аўтары укие-э імкнуліся да ідэалізацыі сучаснага гарадскога жыцця. Выказваючы бытавыя эстэтычныя каштоўнасці сучаснага жыцця, стваральнікі сюнгі паказвалі сексуальную мараль гараджан ва ўсім разнастайнасці праяў, а таму прадметамі іх работ станавіліся як старыя, так і маладыя людзі, гетэрасексуалы і гомасэксуалы, разнастайныя сэксуальныя фетышы. Сюнга ўвасабляе эратычную фантазію аўтара ў вельмі абсурднай форме.[3] У эпоху Эда яна карыстаецца поспехам у багатых і бедных, мужчын і жанчын, нягледзячы на адмоўнае стаўленне сёгуната. Многія майстры укіе-э займаліся сюнгай, што не шкодзіла іх рэпутацыі.[4]