wd wp Пошук: ⬜

Сувойкі

Суво́йкі (Vorticella) — род кругараснічных інфузорый.

Апісанне

Даўжыня каля 150 мкм. Цела мае форму званочка. На пярэднім канцы (адаральная зона) размешчаны 2 рады раснічак (мембранелы), якія звычайна злучаны паміж сабой і закручаны ўлева. Каляротавая спіраль вядзе да ротавай адтуліны, дапамагае хапаць здабычу.

Пашырэнне

Адрозніваецца больш за 150 відаў. Пашыраны ў прэсных і марскіх водах. На Беларусі найчасцей адзначаецца сувойка маларотая, ці вартыцэла мікрастома (Vorticella microstoma).

Асаблівасці біялогіі

Сядзячыя жывёлы, прымацоўваюцца да субстрату сцяблінкай, якая можа скарачацца.

Кормяцца дробнымі, завіслымі ў вадзе арганічнымі часцінкамі (бактэрыямі, дэтрытам і інш.). Прыродныя фільтратары вадаёмаў. Некаторыя сувойкі з’яўляюцца вонкавымі паразітамі рыб [1].

Пры бясполым размнажэнні ўтвараюцца «бадзяжкі», якія свабодна плаваюць, затым прымацоўваюцца да субстрату. Вядомы полавы працэс — кан’югацыя.

Віды

Зноскі

↑ Полянский Ю. И. Сувойки(недаступная спасылка) // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)

Літаратура

Кахманюк Ф. Сувойка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ ім. Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Спасылкі

Полянский Ю. И. Сувойки(недаступная спасылка) // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)