Снайпер
.jpg)
Сна́йпер — спецыяльна навучаны салдат (самастойная баявая адзінка), які дасканала валодае мастацтвам трапнай стральбы, маскіроўкі і назірання; трапіць цэль, як правіла, з першага стрэлу. Задача снайпера — паражэнне каманднага і сувязнога складаў, сакрэту праціўніка, знішчэнне важных адзіночных мэтаў (варожых снайпераў, афіцэраў і інш.) Снайпер узбройваецца снайперскай вінтоўкай з аптычным прыцэлам і іншымі адмысловымі прыладамі. Часам снайперам называюць хуткіх стралкоў у іншых родах войскаў (сіл) (артылерыі, авіяцыі).
Слова «Снайпер» упершыню з’явілася ў англійскай арміі падчас Першай сусветнай вайны, паходзіць ад англ. snipe — «бакас» (дробная і хуткая птушка, паляванне на якую складанае тым, што траекторыя палёту птушкі непрадказальная, і стрэл павінен рабіцца «наўскідон»).
Адным з выбітных снайпераў-беларусаў з’яўляецца Фядосій Арцёмавіч Смалячкоў.
Гл. таксама
Літаратура
- Снайпер // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15: Следавікі — Трыо. — С. 65. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15), ISBN 985-11-0035-8.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Снайпер
Катэгорыя·Ваенныя прафесіі
Катэгорыя·Снайперы
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з назвай артыкула
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з нумарамі старонак
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без аўтара