wd wp Пошук: ⬜

Сабір Рахімавіч Адылаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Адылаў. Сабір Рахімавіч Адылаў (узб.: Sobir Rahimovich Odilov; 1 сакавіка 1932, Ташкент — 18 ліпеня 2002, Ташкент) — узбекскі, савецкі архітэктар

. Народны архітэктар СССР (1981), галоўны архітэктар Ташкента (1970—1986). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1975).

Біяграфія

Пасля заканчэння ў 1955 годзе архітэктурнага факультэта сярэдне-азіяцкага політэхнічнага інстытута (САПІ) у Ташкенце (цяпер Ташкенцкі дзяржаўны тэхнічны ўніверсітэт), працаваў галоўным архітэктарам Алмалыка(руск.) бел. (1955—1961) і Ташкенцкай вобласці Узбекістана (1962—1966), затым — галоўны архітэктар Ташкента (1970—1984, 1990—1991).

Намеснік старшыні Камітэта па будаўніцтве Узбекскай ССР (1975—1985, 1990—1991). Загадчык аддзела (1986), дырэктар (1989) Узбекскага навукова-даследчага і праектнага інстытута рэстаўрацыі помнікаў культуры.

Аўтар і суаўтар праектаў забудовы цэнтра Ташкента, Андыжана, Джызака (1970, 1980), больш за 80 праектаў прасторава-жылой забудовы і помнікаў ва Узбекістане, у прыватнасці:

будынак Палаца дружбы народаў імя У. І. Леніна(руск.) бел. (1977)
будынак Вярхоўнага Савета Узбекскай ССР (1979),
архітэктурнай часткі помніка У. І. Леніну на цэнтральнай плошчы Ташкента(руск.) бел. (1974), Ю. А. Гагарыну(руск.) бел. (1979) і іншых у Ташкенце.

Быў кіраўніком аўтарскіх калектываў архітэктараў усіх станцый Ташкенцкага метрапалітэна [1].

Унёс вялікі ўклад у распрацоўку архітэктурнага і манументальнага мастацтва, рашэнне складаных горадабудаўнічых задач Узбекістана.

Памерці 18 ліпеня 2002 года ў Ташкенце.

Узнагароды і званні

Заслужаны будаўнік Узбекскай ССР (1967)
Народны архітэктар СССР(руск.) бел. (1981)
Дзяржаўная прэмія СССР (1975) — за архітэктурна-планіровачнае рашэнне цэнтра Ташкента
Ордэн Дружбы народаў

Зноскі

↑ Подземное чудо Ташкента. (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 28 снежня 2014.

Спасылкі

Сабір Рахімавіч Адылаў Архівавана 6 студзеня 2020.