wd wp Пошук: ⬜

Рух 30 верасня

Рух 30 верасня (індан.: Gerakan 30 September, таксама вядомая пад скарочанымі назвамі індан.: G30S, індан.: Gestapu (ад індан.: Gerakan September Tiga Puluh — Рух 30 верасня) — арганізацыя, што складалася з пракамуністычна настроеных афіцэраў Нацыянальнай арміі Інданезіі, пад кіраўніцтвам якой у Інданезіі была здзейснена няўдалая спроба дзяржаўнага перавароту ў ноч з 30 верасня на 1 кастрычніка 1965 года. Мяцежнікамі было арганізавана забойства шасцярых генералаў — членаў Генеральнага штаба інданезійскага арміі; ім атрымалася захапіць джакарцкую радыёстанцыю, якая перадала паведамленне пра зрушэнне прэзідэнта Сукарна і пераходзе ўсёй поўнасці ўлады да Рэвалюцыйнага савета. Аднак да 2 кастрычніка мяцеж быў цалкам прыгнечаны.

Пачатак мяцяжу. Забойства мяцежнікамі шасцярых членаў вышэйшага ваеннага кіраўніцтва

1 кастрычніка 1965 года ў 3:15 сем падраздзяленняў інданезійскай арміі, кіраваных «Рухам 30 верасня», у тым ліку палка прэзідэнцкай аховы «Чакрабірава»(англ.) бел. (індан.: Tjakrabirawa, Шаблон:Lang-id2), дывізіі Дыпанегора(англ.) бел. (індан.: Diponegoro, была раскватаравана ў Цэнтральнай Яве) і арміі Бравіджая(англ.) бел. (індан.: Brawijaya, была раскватаравана ва Усходняй Яве), скіраваліся на грузавіках і аўтобусах да ваеннай авіябазы Халім Перданакусума(англ.) бел. (індан.: Halim Perdanakusuma)[2][3]. Мяцежнікамі былі забіты шэсць генералаў — членаў інданезійскага Генштаба. Трое з іх (міністр абароны і вярхоўны галоўнакамандуючы генерал-лейтэнант Ахмад Яні, генерал-маёр Мас Тыртадарма Хар’ёна і брыгадны генерал Дональд Панджаітан) былі забіты ў сваіх дамах пры спробе выкраданні, яшчэ траіх (генерал-маёр Супрапта, генерал-маёр Сісвонда Пармон і брыгадны генерал Сутоя Сісваміхарджа) атрымалася захапіць жывымі.

Мяцежнікам не атрымалася выкрасці міністра-каардынатара па пытаннях абароны і бяспекі, начальніка штаба арміі генерал-лейтэнанта Абдула Харыса Насутыёна, якому атрымалася атуліцца ў садзе пасольства Ірака. Заміж Насутыёна быў па абмыле захоплены і забіты яго ад’ютант, старэйшы лейтэнант П’ер Тэндеан[2][4]; пяцігадовая старэйшая дачка Насутыёна, Адэ Ірма Сур’яні (індан.: Ade Irma Suryani Nasution) была паранена і памерла 6 кастрычніка[5]. Выкрадзеныя генералы і целы іх мёртвых калег прывезлі ў прадмесце Джакарты Лубанг Буая(англ.) бел. (індан.: Lubang Buaya — даслоўна кракадзілавая яма), недалёка ад авіябазы Халім, дзе ўсе выкрадзеныя былі парасстрэльваны, а іх целы, разам з целамі раней забітых, скінуты ў яму[2][6][7].

Зноскі

1. ↑ Nugroho Notosusanto & Ismail Saleh (1968) Appendix B, p248
2. 1 2 3 Anderson & McVey (1971)
3. ↑ Roosa (2007) p36
4. ↑ Roosa (2007) p40
5. ↑ Ricklefs (1991), p. 281.
6. ↑ Ricklefs (1982) p269
7. ↑ Sekretariat Negara Republik Indonesia (1994) p103

Літаратура

• Selected Documents Relating to the 30 September Movement and Its Epilogue. 1. Ithaca, NY: Cornell Modern Indonesia Project. April 1966. 131–205. doi:10.2307/3350789. http://cip.cornell.edu/seap.indo/1107134819. Retrieved on 20 September 2009.
• Anderson, Benedict R. & McVey, Ruth T. (1971). A Preliminary Analysis of the 1 October 1965, Coup in Indonesia. Interim Reports Series. Ithaca, NY: Cornell Modern Indonesia Project. OCLC 210798.
• Anderson, Benedict (May 2000). Petrus Dadi Ratu. 3. London. 7–15. http://newleftreview.org/A2242. Retrieved on 18 September 2009.  Архівавана 5 лютага 2012.
• Crouch, Harold (April 1973). Another Look at the Indonesian “Coup”. 15. Ithaca, NY: Cornell Modern Indonesia Project. 1–20. doi:10.2307/3350791. http://cip.cornell.edu/seap.indo/1107128617. Retrieved on 18 September 2009.
• Crouch, Harold (1978). The Army and Politics in Indonesia. Politics and International Relations of Southeast Asia. Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 0801411556. https://archive.org/details/armypoliticsinin0000crou.
• Victor M. Fic. (2005). Anatomy of the Jakarta Coup: 1 October 1965: The Collusion with China which destroyed the Army Command, President Sukarno and the Communist Party of Indonesia. Jakarta: Yayasan Obor Indonesia. ISBN 978-979-461-554-6
• John Hughes. (2002), The End of Sukarno — A Coup that Misfired: A Purge that Ran Wild, Archipelago Press, ISBN 981-4068-65-9
• Paul Lashmar, James Oliver. MI6 Spread Lies To Put Killer In Power // The Independent, 16 April 2000
• Paul Lashmar, James Oliver. How we destroyed Sukarno // The Independent, 6 December 2000
• Paul Lashmar, James Oliver (1999). Britain’s Secret Propaganda War. Sutton Pub Ltd. ISBN 0-7509-1668-0.
• Nugroho Notosusanto & Ismail Saleh. (1968) The Coup Attempt of the «30 September Movement» in Indonesia, P.T. Pembimbing Masa-Djakarta.
• Dedi Rafadi & Hudaya Latuconsina. (1997) Pelajaran Sejarah untuk SMU Kelas 3 (History for 3rd Grade High School), Erlangga Jakarta. ISBN 979-411-252-6
• M. C. Ricklefs. (1982) A History of Modern Indonesia, MacMillan. ISBN 0-333-24380-3
• John Roosa. (2006). Pretext for Mass Murder: The September 30th Movement & Suharto’s Coup D’État in Indonesia. Madison: University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-22034-1
• Peter Dale Scott. (1985) The United States and the Overthrow of Sukarno. Pacific Affairs 58, pp 239—164
• Sekretariat Negara Republik Indonesia (1975) 30 Tahun Indonesia Merdeka: Jilid 3 (1965—1973) (30 Years of Indonesian Independence: Volume 3 (1965—1973)
• Sekretariat Negara Republik Indonesia (1994) Gerakan 30 September Pemberontakan Partai Komunis Indonesia: Latar Belakang, Aksi dan Penumpasannya (The 30 September Movement/Communist Party of Indoneisa: Bankgrounds, Actions and its Annihilation) ISBN 979-083-002-5
• Ulf Sundhaussen. (1982) The Road to Power: Indonesian Military Politics 1945—1967, Oxford University Press. ISBN 019 582521-7
• W. F. Wertheim. (1970) Suharto and the Untung Coup — the Missing Link, Journal of Contemporary Asia I No. 1 pp 50-57

Тэмы гэтай старонкі (1):
Катэгорыя·Гісторыя Інданезіі