Не блытаць з Фест, гісторык. У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Фест. Запыт «Авіен» перанакіроўваецца сюды; пра консула V стагоддзя гл. Генадзій Авіен. Пастумій Руф Фест Авіен (лац.: Postumius Festus Avienus) — старажытнарымскі паэт, пісьменнік і перакладчык[5] другой паловы IV стагоддзя, родам з Вальсіній (Этрурыя). Прадстаўнік патомнай сенацкай арыстакратыі, праконсул Ахаі і Афрыкі (гады невядомыя).
Заваяваў вядомасць сваім асцярожным стаўленнем да язычніцкай культурнай спадчыны[5].
Мяркуючы па захаваных працах, да гучна дэбатаваных яго сучаснікамі рэлігійных пытанняў Авіен быў зусім абыякавы, хоць сам прытрымліваўся язычніцтва. Акрамя цяпер страчаных твораў, яму належаў перыфраз «Φαινόμενα» Арата, і два вершаваныя перыплы, з якіх «Descriptio orbis terrae» змешчаны ў перыфразе геаграфічнага верша Дзіянісія Перыэгета лацінскімі гекзаметрамі, a «Ora maritima», якая напісана ямбамі і дайшла да нас толькі ва ўрыўках, утрымлівае каштоўны матэрыял, запазычаны са старажытных крыніц, хоць і скажоны пазнейшымі даданнямі.
Вядомыя яго працы «Пра нябесныя з’явы» і «Апісанне марскога ўзбярэжжа» (ад Брэтані (Альбіёна) да Понта Эўксінскага), таксама захавалася 700 радкоў пра атлантычнае ўзбярэжжа Галіі і Іспаніі[6].
Жонку Феста клікалі Плацыдзія, яны мелі некалькі дзяцей, у тым ліку сына па імі Плацыдзій. Сярод продкаў Феста быў Гай Музоній Руф — стоік эпохі Нерона і Веспасіяна.
У яго гонар названы астэроід.