У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Барт. Ралан Барт (фр.: Roland Barthes; 12 лістапада 1915, Шэрбур — 25 сакавіка 1980, Парыж) — французскі постструктураліст і семіётык.
Атрымаў класічную гуманітарную адукацыю ў Парыжы. Выкладаў у 1948 — 1950 гг. у Бухарэсце, дзе зазнаў уплыў лінгвасеміятычных ідэй Альгірдаса Жульена Грэймаса. У 1950-я гады выступаў як журналіст, сімпатызаваў «новаму раману», «тэатру абсурду» і сцэнічным ідэям Б.Брэхта. У 1953 годзе публікуе кнігу «Нулявая ступень пісьма». Пісьмо (l’écriture) — тэрмін, звязаны менавіта з Бартам і які пазначае нейкую ідэалагічную сетку, якая знаходзіцца паміж індывідам і рэчаіснасцю і якая прымушае яго прымаць тыя ці іншыя каштоўнасныя арыентацыі. У зборніку артыкулаў сярэдзіны 1960-х гадоў Барт надае асноўную ўвагу складанасцям адносін мовы і індывіда (Essais critiques, 1964).
У працы «Асновы семіялогіі» Р. Барт распрацоўвае асноўныя палажэнні семіялагічнага даследавання шляхам аналізу шэрага лінгвістычных паняццяў. На яго думку, «мэта кожнага семіялагічнага даследавання заключаецца ў тым, каб перадаць функцыяніраванне іншых, чым мова, знакавых сістэм»[11].