wd wp Пошук:
    ⬜

    Пячора Табун

    У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Табун.

    Пячора Табун (іўр.: מערת טבון) — археалагічны помнік, частка прыроднага запаведніка Нахаль-Меарот. Пячора знаходзіцца на гары Кармель ў Ізраілі. Яна была населена ў перыяд ніжняга і сярэдняга палеаліту (500 000-40 000 гадоў таму). На працягу гэтага часу ў пячоры назапасіўся пласт з буйна - і дробназярністага пяску і гліны, месцамі да 25 метраў глыбінёй. У ходзе раскопак была прасочана ледзь ці не самая доўгая паслядоўнасць культурных слаёў дагістарычнай Палестыны. Усе пласты адкладанняў маладзейшыя за 350 тысяч гадоў ўтрымліваюць крэмній з відавочнымі прыкметамі ўздзеяння агню[1].

    Самыя ніжнія пласты ў пячоры ўтрымліваюць вялікую колькасць марскога пяску, што кажа (разам з знаходкамі пылка ў тых жа пластах), пра адносна гарачы клімат падчас утварэння гэтых слаёў. Раставанне леднікоў у той час выклікала павышэнне ўзроўню мора і змяненне берагавой лініі Міжземнага мора. Такім чынам, Прыбярэжная раўніна ў тыя часы займала меншую тэрыторыю, чым цяпер, і была пакрыта расліннасцю саванного тыпу. Жыхары пячоры тых часоў выкарыстоўвалі рубілы з крэменю або вапняка для палявання на такіх жывёл, як газэль, гіпапатам, насарог і дзікія быкі), а таксама для выкопвання ядомых каранёў. Па меры паляпшэння прыладаў з часам рубілы станавіліся менш, набывалі больш вытанчаную форму, а скрэблы, вырабленыя на буйных крэмневых адшчэпах, відаць, служылі для сашкрабання мяса з костак і для аздаблення скураў жывёл.

    Верхнія пласты ў Табуне складаюцца пераважна з гліны і дробназярністага пяску, што кажа аб надыходзе вільготнага і больш халоднага клімату па меры фарміравання новага ледніка; гэта прывяло да ўтварэння шырокай прыбярэжнай паласы, пакрытай густымі лясамі і балотамі. Матэрыяльныя рэшткі з верхніх пластоў пячоры належаць да мустьерской культуры (каля 200 000-45 000 гадоў таму), неандэртальскай па свайму складу. У гэтых пластах пераважаюць невялікія крэмневыя прылады на тонкіх адшчэпах, пераважна вырабленыя па тэхналогіі Левалуа. Сярод тыповых мустьерскіх прылад сустракаюцца падоўжаныя наканечнікі, адшчэпы крэменю рознай формы, якія выкарыстоўваюцца ў якасці скрабкоў, іншыя вострыя прылады для рэзкі і пілавання.

    У ходзе раскопак Артура Елінека (Arthur Jelinek) у 1967-1972 гадах было выяўлена звыш 1900 поўных і фрагментарных каменных рубілаў, адносяцца, як мяркуецца, да позднеашельскай і ябрудскай культурам.

    Вялікая колькасць костак лані, выяўленых у верхніх пластах пячоры, могуць быць звязаныя з адтулінай у задняй частцы пячоры, якая служыла натуральнай пасткай для жывёл. Магчыма, жывёл заганялі да гэтай адтуліны, у якой маглі захрасаць асобныя асобіны.

    У пячоры Табун былі выяўленыя рэшткі жанчыны неандертальского тыпу, датаваныя перыядам каля 120 000 гадоў таму. Гэта адны з найболей старажытных чалавечых рэштак, знойдзеных на тэрыторыі Ізраіля[2].

    Гл. таксама

    Зноскі

    1. ↑ Предки человека могли приручить огонь 350 тысяч лет тому
    2. ↑ Coppa, A; Grün, R; Stringer, C; Eggins, S; Vargiu, R (Sep 2005). “Newly recognized Pleistocene human teeth from Tabun Cave, Israel”. Journal of human evolution 49 (3): 301–15. doi:10.1016/j.jhevol.2005.04.005. ISSN 0047-2484. PMID 15964608.

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (7):
    Катэгорыя·Палеаліт Азіі
    Category:%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%BA%D1%96 %D0%B7 %D0%BA%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B0%D0%BC%D1%96
    Катэгорыя·Пячоры Ізраіля
    Катэгорыя·Археалагічныя аб’екты ў Ізраілі
    Катэгорыя·Пячоры — археалагічныя помнікі
    Катэгорыя·Пячоры паводле алфавіта
    Катэгорыя·Знаходкі неандэртальцаў