Псалом 109 (110 паводле масарэцкай нумарацыі) адносіцца да ліку месіянскіх псалмоў, якія ў хрысціянстве ўспрымаюцца як правобразныя ці прарочыя ў адносінах да Ісуса Хрыста і некаторых евангельскіх падзей, якія адбыліся праз сотні і нават тысячу гадоў пазней часу напісання. Аўтарства прыпісваецца Давіду. Асноўная тэма гэтага псалма: Месія — адвечны цар і святар.
Псалом | Псалтыр[1] | Спасылка | Новы Запавет | Спасылка |
---|---|---|---|---|
109 | Сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх | (Пс. 109:1) | Сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч ад Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх | (Мц. 22:44) |
109 | Прысягаўся Гасподзь і не раскаецца: Ты Сьвятар навекі паводле абраду Мэлхісэдэкавага | (Пс. 109:4) | Бо засьведчана: "Ты сьвятар навекі па чыне Мелхісэдэка" | (Яўр. 7:17) |
Кніга псальмаў у перакладзе Лукаша Дзекуць-Малея і Антона Луцкевіча
109 псалом у перакладзе Яна Станкевіча і Майсея Гітліна
Катызма 16 (Псалмы 109—117) у перакладзе Аляксандра Надсана
Кафісма 16 у перакладзе Міхаіла Астапчыка
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Псалом 109