wd wp Пошук:

Праектыўная прастора

У перспектыве, лініі, паралельныя на плоскасці, перасякаюцца ў пункце збегу(англ.) бел. на гарызонце.

Праекты́ўная прасто́ра над полем K — прастора, якая складаецца з прамых (аднамерных падпрастор) некаторай лінейнай прасторы L(K) над гэтым полем. Прамыя прасторы L(K) называюцца пунктамі праектыўнай прасторы. Гэта азначэнне можна абагульніць на адвольнае цела K.

Калі L мае размернасць n+1, то размернасцю праектыўнай прасторы называецца лік n, а сама праектыўная прастора абазначаецца KP**n і называецца асацыяванаю з L (каб гэта пазначыць, прынята абазначэнне P(L)).

Пераход ад вектарнай прасторы L(K) размернасці n+1 да адпаведнай праектыўнай прасторы KP**n называецца праектывізацыяй прасторы L(K).

Пункты KP**n можна апісаць з дапамогаю аднародных каардынат(руск.) бел..

Аксіяматычнае азначэнне

Праектыўная прастора можа таксама вызначацца сістэмаю аксіём тыпу гільбертавай(руск.) бел.. У гэтым выпадку праектыўная прастора вызначаецца як сістэма, якая складаецца з мноства пунктаў P, мноства прамых L і дачынення інцыдэнтнасці I, якое звычайна выражаецца словамі «пункт ляжыць на прамой» ці «прамая праходзіць праз пункт», і задавальняе наступныя аксіёмы:

Падпрастораю праектыўнай прасторы называецца падмноства T мноства P, такое што для любых

p , q ∈ P

{\displaystyle p,q\in P}

\{\displaystyle p,q\in P\} з гэтага падмноства ўсе пункты прамой pq належаць T. Размернасцю праектыўнай прасторы P называецца найбольшы лік n, такі што існуе строга нарастаючы ланцуг(руск.) бел. падпрастор віду

X

− 1

X

0

⊂ ⋯

X

n

= P .

{\displaystyle \varnothing =X_{-1}\subset X_{0}\subset \cdots X_{n}=P.}

\{\displaystyle \varnothing =X_\{-1\}\subset X_\{0\}\subset \cdots X_\{n\}=P.\} Заўвага: усе сцвярджэнні можна лёгка сфармуляваць з дапамогаю паняцця прыналежнасці, не ўводзячы паняцця інцыдэнтнасці. Аднак паняцце інцыдэнтнасці дазваляе фармуляваць сцвярджэнні ў форме, сіметрычнай адносна паняццяў “пункт” і “прамая”. І ў некаторых выпадках гэта аказваецца даволі зручным.

Класіфікацыя

K

P

n

{\displaystyle KP^{n}}

\{\displaystyle KP^\{n\}\} для некаторага цела

K

{\displaystyle K}

\{\displaystyle K\} задавальняюць аксіёму Дэзарга(руск.) бел., аднак існуюць такія недэзаргавы плоскасці(англ.) бел..

Звязаныя азначэнні і ўласцівасці

M

{\displaystyle M}

\{\displaystyle M\} — гіперплоскасць у лінейнай прасторы

L

{\displaystyle L}

\{\displaystyle L\}. Праектыўная прастора

P ( M ) ⊂ P ( L )

{\displaystyle P(M)\subset P(L)}

\{\displaystyle P(M)\subset P(L)\} называецца праектыўнаю гіперплоскасцю ў

P ( L )

{\displaystyle P(L)}

\{\displaystyle P(L)\}.

A

P ( L ) ∖ P ( M )

{\displaystyle A=P(L)\backslash P(M)}

\{\displaystyle A=P(L)\backslash P(M)\} існуе натуральная структура афіннай прасторы(руск.) бел..

A

{\displaystyle A}

\{\displaystyle A\} можна атрымаць праектыўную прастору як афінную, да якой дабаўлены т. зв. бесканечна аддаленыя пункты. Першапачаткова праектыўная прастора і была ўведзена такім чынам.

Таўталагічнае расслаенне

Таўталагічным расслаеннем

γ

n

: E →

R

P

n

{\displaystyle \gamma ^{n}:E\to \mathbb {R} P^{n}}

\{\displaystyle \gamma ^\{n\}:E\to \mathbb \{R\} P^\{n\}\} называецца вектарнае расслаенне(руск.) бел., прастораю расслаення якога з’яўляецца падмноства прамога здабытку

R

P

n

×

R

n + 1

{\displaystyle \mathbb {R} P^{n}\times \mathbb {R} ^{n+1}}

\{\displaystyle \mathbb \{R\} P^\{n\}\times \mathbb \{R\} ^\{n+1\}\}

E (

γ

n

) :=

{

( { ±

x } , v ) ∈

R

P

n

×

R

n + 1

: v

λ x ,

λ ∈

R

}

.

{\displaystyle E(\gamma ^{n}):={\big \{}(\{\pm ;x\},v)\in \mathbb {R} P^{n}\times \mathbb {R} ^{n+1}:v=\lambda x,;\lambda \in \mathbb {R} {\big \}}.}

\{\displaystyle E(\gamma ^\{n\}):=\{\big \\{\}(\\{\pm \;x\\},v)\in \mathbb \{R\} P^\{n\}\times \mathbb \{R\} ^\{n+1\}:v=\lambda x,\;\lambda \in \mathbb \{R\} \{\big \\}\}.\} а слоем — рэчаісная прамая

R

{\displaystyle \mathbb {R} }

\{\displaystyle \mathbb \{R\} \}. Кананічная праекцыя

γ

n

{\displaystyle \gamma ^{n}}

\{\displaystyle \gamma ^\{n\}\} адлюстроўвае прамую, якая праходзіць праз пункты

± x ∈

R

n + 1

{\displaystyle \pm x\in \mathbb {R} ^{n+1}}

\{\displaystyle \pm x\in \mathbb \{R\} ^\{n+1\}\}, у адпаведны пункт праектыўнай прасторы. Пры

n ≥ 1

{\displaystyle n\geq 1}

\{\displaystyle n\geq 1\} гэта расслаенне не з’яўляецца трывіяльным. Пры

n

1

{\displaystyle n=1}

\{\displaystyle n=1\} прастораю расслаення з’яўляецца стужка Мёбіуса.

Зноскі

  1. Veblen, Oswald; Young, John Wesley. Projective geometry. Vols. 1, 2, Blaisdell Publishing Co. Ginn and Co. New York-Toronto-London, 1965 (Reprint of 1910 edition)

Літаратура

Тэмы гэтай старонкі (2):
Катэгорыя·Праектыўная геаметрыя
Катэгорыя·Вікіпедыя·Запыты на пераклад з рускай