Посткласічны перыяд (англ.: Post-Classic period) — стадыя развіцця археалагічных культур у дакалумбавую эпоху Новага Свету з прыкладна 1200 г. н. э. да заваявання імперый ацтэкаў і інкаў іспанцамі.
Посткласічны перыяд быў вылучаны амерыканскімі археолагамі Г. Уілі і Ф. Філіпсам адносна ўсіх археалагічных культур Паўночнай і Паўднёвай Амерыкі ў 1958 г. Аднак яны абапіраліся галоўным чынам на вопыт раскопак у Месаамерыке і Перу.
Характэрныя рысы: