Павел Васільевіч Харламповіч (4 лютага 1884, в. Рагачы, Пружанскі павет (Расійская імперыя), Гродзенская губерня, Расійская імперыя (цяпер — Бярозаўскі раён, Брэсцкая вобласць, Беларусь) — ?) — беларускі нумізмат. Першы беларускі даследчык манетных скарбаў Беларусі.
У 1920—1925 гадах член Мінскага таварыства гісторыі і старажытнасцяў. У 2-й палове 1920-х гадоў дырэктар Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1928 годзе прымаў удзел у археалагічных даследаваннях курганных могільнікаў каля Заслаўя. Член гісторыка-археалагічнай і этнаграфічнай секцый Інстытута беларускай культуры. Выкладчык Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
У 1929 годзе пазбаўлены працы, арыштаваны. У 1931 года высланы на Поўнач СССР.
Далейшы лёс невядомы.