Паава Хаавіка (фінск.: Paavo Haavikko, 25 студзеня 1931, Хельсінкі, Фінляндыя — 6 кастрычніка 2008, Хельсінкі, Фінляндыя) — фінскі паэт, празаік, драматург.
Як паэт сфармаваўся ў рэчышчы еўрапейскага мадэрнізму, адмысловы ўплыў на яго меў Т. С. Эліят. Хаавіка належаць кнігі вершаў «Рымскія вечары» (1951), «Зімовы палац» (1959), драмы «Мюнхаўзен» (1960), «Аўдуна і белы мядзведзь» (1967), «Агрыкала і ліса» (1968), “Кароль адпраўляецца у Францыю “(1974), " Анастасія і я “(1992), " Праспера “(1995).
Аўтар некалькіх лібрэта, у тым ліку оперы «Вершнік» кампазітара Аўліса Салінена.
Ганаровы доктар Хельсінкскага ўніверсітэта (1969). Прэмія Эйна Лейна (1963), Нейштацкая літаратурная прэмія (1984). На тэксты Хаавіка пісалі музыку Аўліс Салінен, Тапані Лянсіё, Чын Ынсук.