Нью эйдж — неаязычніцкі акультны рух, які ўтварыўся ў 2-й палове ХХ стагоддзя. Уяўляе сабой шмат асобных акультных ідэй, сектанцкіх рухаў, вучэнняў і арганізацый. Галоўнай характарыстыкай культу з’яўляецца вера ў то, што жыццём Зямлі і чалавецтва завяршаецца эра Рыб і пачынаецца эра Вадалея. У ідэалогіі Нью эйдж заўважны сацыяльна-ўтапічныя рысы, неабходнасць пабудавання Рая на Зямлі.
Базай, на якой узрасла ідэалогія Нью эйдж, з’яўляюцца спірытызм (вера ў магчымасць усталявання сувязі з памёрлымі), тэасофія (сумесь элементаў псеўдаўсходніх культаў, гнастыцызма, спірытызма, егіпталогіі, акультызма, астралогіі, ёгі і эзатэрычнай антрапалогіі), наркатычная моладзевая субкультура 1960-х гадоў.
Амерыканскі навуковец Норман Гайслер выдзяляе 12 спецыфічных дактрын НЭ[1]:
Амерыканскі даследчык Уолтар Марцін вылучыў наступныя крытэрыі, пры дапамозе якіх групу можна аднесці да Нью Эйдж[2]:
Дж. Шуа групіруе асноўныя прыкметы сект Нью эйдж у 4 групы[3]:
У шырокім сэнсе да Нью эйджа можна аднесці ўфалогію, неаязычніцтва, вучэнне Рэрыхаў, Аум Сінрыкё, секты «Анастасія», «Радасцея», астралогію, секту Муна, саентолагаў і інш. Элементы культу Нью Эйдж сустракаюцца практычна ва ўсіх існуючых зараз таталітарных сектах.