У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рахмілевіч. Нахман Рахмілевіч (25 мая 1876, г. Ваўкавыск — 1941, Палесціна) — эканаміст, дыпламат, палітычны і грамадскі дзеяч.
У 1889 годзе скончыў Ваўкавыскую рэальную навучэльню, затым гімназію ў Бенсхайме (Гесэн). У 1896—1900 гадах вывучаў натуральную гісторыю і філасофію ў Кёнігсбергскага ўніверсітэце і фізіку, хімію і вышэйшую матэматыку ў Гайдэльбергскім універсітэце. У 1900 годзе атрымаў ступень доктара філасофіі Гайдэльбергскага ўніверсітэта.
У 1905 вярнуўся ў Літву. Быў уцягнуты ў грамадскую дзейнасць. Падчас Першай сусветнай вайны член ЦК і віцэ-прэзідэнт грамадства габрэйскіх выгнаннікаў. У 1916—1918 гадах член Віленскай гарадской управы.
У 1916—1918 гадах член Сейма Літоўскай Рэспублікі.
З 11 снежня 1918 года абраны членам Літоўскага Дзяржаўнага савета. З 26 снежня 1918 года па 22 красавіка 1920 года віцэ-міністр гандлю і прамысловасці Літоўскай рэспублікі, а пазней увайшоў у склад праўлення Банка Літвы. У 1919 годзе стаў віцэ-прэзідэнтам Нацыянальнага савета габрэяў Літвы[2].