wd wp Пошук:

Мірга Гражынітэ-Ціла

Мірга Гражынітэ-Ціла (літ.: Mirga Gražinytė-Tyla;нар. 2 красавіка 1986, Вільнюс, Літоўская ССР)[4] — літоўскі дырыжор. У цяперашні час яна з’яўляецца музычным кіраўніком Сімфанічнага аркестра горада Бірмінгема[5].

Біяграфія

Раннія гады і адукацыя

Гражынітэ-Ціла нарадзілася ў Вільні, Літоўскай ССР, СССР. Яе бацька Рамуальдас Гражыніс з’яўляецца харавым дырыжорам віленскага камернага хору Aidija[6]. Яе маці Сігутэ Гражынене — піяністка і спявачка[7]. Яе бабуля Беата Васіляўскайтэ-Шмідцэне была скрыпачкай[8]. Яе прадзядзька быў арганістам, а цётка — кампазітарам[9]. Старэйшая з трох братоў і сясцёр[10], яе сястра Анутэ Гражынітэ — піяністка, і ў яе ёсць малодшы брат Адамас Гражыніс.

У дзяцінстве Гражынітэ-Ціла атрымала пачатковую адукацыю па французскай мове і жывапісу[7], вучылася ў Нацыянальнай мастацкай школе імя М. К. Чурлёніса ў Вільні. У 11 гадоў яна вырашыла, што хоча вучыцца музыцы, і адзіным варыянтам музычнай праграмы было харавое дырыжыраванне. Пасля яна атрымала музычную падрыхтоўку і адукацыю, ніколі не граючы на музычным інструменце[11]. Упершыню кіравала хорам у 13 гадоў[12]. Пазней яна працягнула навучанне музыцы ў Грацкім універсітэце музыкі і выканальніцкага мастацтва[13], дзе яе выкладчыкам быў Ёханес Прынц[9], ступень атрымала ў 2007 годзе. Пазней яна вывучала дырыжыраванне ў Музычнай кансерваторыі Фелікса Мендэльсона-Бартольдзі ў Лейпцыгу ў Ульрыха Віндфура і ў Музычнай кансерваторыі ў Цюрыху (дзе яе настаўнікамі быў Ёханэс Шляфлі). [12] Гражынітэ-Ціла вырашыла дадаць слова «Ціла», што па-літоўску азначае «маўчанне», каб сфармаваць сваё прафесійнае імя[14][15].

Кар’ера

Гражынітэ-Ціла і Сімфанічны аркестр горада Бірмінгема прымаюць апладысменты пасля выступу ў Symphony Hall у Бірмінгеме ў студзені 2017 года.

Гражынітэ-Ціла стала другім капельмайстарам у Тэатры Гайдэльберга ў сезоне 2011—2012 гадоў[16]. У 2012 годзе яна перамагла ў конкурсе маладых дырыжораў Зальцбурга. У сезоне 2013—2014 стала першым капельмайстарам у Бернскай оперы[8]. Гражынітэ-Ціла стала музычным кіраўніком Зальцбургскага ландэстэатра ў сезоне 2015—2016 гадоў, з першапачатковым кантрактам на 2 сезоны[17]. Пасля сезону 2016—2017 гадоў яна завяршыла музычнае кіраўніцтва Зальцбургскім ландэстатэарам[18].

У ЗША Гражынітэ-Ціла была стыпендыятам Густава Дудамеля філармоніі Лос-Анджэлеса ў сезоне 2012—2013. У ліпені 2014 года па кантракту на 2 гады была прызначана асістэнтам дырыжора аркестра[19]. У жніўні 2015 года аркестр прызначыў яе новым памочнікам дырыжора, які дзейнічае да канца сезона 2015—2016 гадоў, па кантракту да 2017 года[20].

У ліпені 2015 года Гражынітэ-Ціла ўпершыню дырыжыравала Сімфанічным аркестрам горада Бірмінгема[21]. Пазней яна была прыцягнута да дадатковага канцэрта з Сімфанічным аркестрам горада Бірмінгема ў студзені 2016 года[22]. У лютым 2016 года Сімфанічны аркестр горада Бірмінгема прызначыў яе наступным музычным дырэктарам з верасня 2016 года з першапачатковым кантрактам на 3 гады[23][24]. Яна правяла свой першы канцэрт у якасці музычнага кіраўніка Сімфанічнага аркестра горада Бірмінгема 26 жніўня 2016 года ў Бірмінгеме[25] і ўпершыню з’явілася на The Proms на наступны вечар, 27 жніўня 2016 года. Гражынітэ-Ціла — першая жанчына-дырыжор, названая музычным кіраўніком Сімфанічнага аркестра горада Бірмінгема[26]. У маі 2018 года Сімфанічны аркестр горада Бірмінгема абвясціў пра падаўжэнне кантракту з Гражынітэ-Цілай у якасці музычнага кіраўніка на сезон 2020—2021 гадоў[27]. У студзені 2021 года Сімфанічны аркестр горада Бірмінгема абвясціў, што Гражынітэ-Ціла павінна пакінуць сваю пасаду музычнага дырэктара аркестра пасля сезона 2021—2022 гадоў, а затым заняць пасаду галоўнага запрошанага дырыжора Сімфанічнага аркестра горада Бірмінгема[28].

У лютым 2019 года Гражынітэ-Ціла падпісала эксклюзіўны доўгатэрміновы кантракт на запіс з Deutsche Grammophon (DG). Яна першая жанчына-дырыжор, якая падпісала эксклюзіўны кантракт на запіс з DG[29]. Яе першым запісам DG, выдадзеным у 2019 годзе, былі сімфоніі Мечыслава Вайнберга з Сімфанічнага аркестра горада Бірмінгема[30]. У кастрычніку 2020 года ён атрымаў прыз «Альбом года» на штогадовай цырымоніі ўручэння прэміі Gramophone Awards. Яе наступныя альбомы DG ўключаюць творы Рамінты Шэркшнытэ, Бенджаміна Брытэна[31], Ральфа Воэн-Уільямса, Уільяма Уолтана[32].

Асабістае жыццё

Партнёр Гражынітэ-Цілы — галоўны перкусіяніст Гейдэльбергскага сімфанічнага аркестра[18]. У пары двое сыноў (адзін нарадзіўся 26 жніўня 2018 года, а другі нарадзіўся ў жніўні 2020 года)[33][34][35]. Сям’я трымае рэзідэнцыю ў Зальцбургу[36].

Зноскі

  1. Mirga Grazynite-Tyla // FemBio: Банк інформації про видатних жінок, Frauendatenbank, Банк данных о выдающихся женщинах, Görkəmli qadınlar haqqında məlumat bankı
  2. Mirga Grazinyte-Tyla // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Carnegie Hall linked open data — 2017. Праверана 2 мая 2022.
  4. Mirga Gražinytė-Tyla Biography, Songs, & Albums (нявызн.). AllMusic.
  5. Mirga Gražinytė: Flying the Flag for Lithuanian Music (нявызн.). mic.lt.
  6. Richard Bratby. Mirga Gražinytė-Tyla interview: ‘When I think about recording, I feel a sense of responsibility about the fact that what we do stays there forever’ (нявызн.), Gramophone (24 мая 2019). Праверана 30 мая 2019.
  7. 1 2 James Chute. Mirga Gražinytė-Tyla on the art of collaboration (нявызн.), San Diego Union-Tribune (28 November 2015). Праверана 9 January 2016.
  8. 1 2 Milda Augulytė. M.Gražinytė-Tyla batutos judesius apskaičiavo milimetro tikslumu (нявызн.), Lietuvos Rytas (29 March 2014). Праверана 9 January 2016. Архівавана 26 студзеня 2016.
  9. 1 2 Ivan Hewett. Meet conducting’s next superstar: Mirga Gražinytė-Tyla (нявызн.), Telegraph (16 August 2016). Праверана 18 August 2016.
  10. Fiona Maddocks. Mirga takes the baton: the CBSO music director on her new job (нявызн.), The Guardian (14 April 2016). Праверана 23 April 2016.
  11. Ulrike Henningsen. Das Allerwichtigste ist das innere Wachstum (нявызн.), Deutschlandradio Kultur (12 February 2016). Праверана 15 February 2016.
  12. 1 2 Oliver Meier. Jetzt beginnt die Ära der Dirigentinnen (нявызн.), Berner Zeitung (30 November 2013). Праверана 9 January 2016.
  13. David Ng. L.A. Phil’s Mirga Gražinyte-Tyla conducts herself with aplomb (нявызн.), Los Angeles Times (26 December 2014). Праверана 23 April 2016.
  14. Seamas O’Reilly. The conductor who prefers to work with silence (нявызн.), The Irish Times (30 жніўня 2017). Праверана 20 снежня 2018.
  15. Hannah Nepil. Conductor Mirga Gražinytė-Tyla — a combination of flamboyance and steely poise (нявызн.), Financial Times (28 ліпеня 2017). Праверана 20 снежня 2018.
  16. Anna Schweingel. Brauche Ewigkeiten von Einsamkeit (нявызн.), Mannheimer Morgen (12 July 2012). Праверана 9 January 2016.
  17. Neue Direktorinnen für Salzburger Landestheater (нявызн.), Salzburger Nachrichten (28 January 2014). Праверана 15 February 2016.
  18. 1 2 Christopher Morley. Dates set for Mirga to pick up the baton in Birmingham (нявызн.), Birmingham Post (12 May 2016). Праверана 15 May 2016.
  19. (28 July 2014). Mirga Gražinytė-Tyla Appointed Assistant Conductor of Los Angeles Philharmonic. Прэс-рэліз. Праверана 9 January 2016. Архівавана 26 студзеня 2016.
  20. Tre’vell Anderson. L.A. Phil’s Mirga Grazinyte-Tyla is promoted to associate conductor (нявызн.), Los Angeles Times (10 August 2015). Праверана 9 January 2016.
  21. Christopher Morley. Review: Summer Concert, CBSO at Symphony Hall (нявызн.), Birmingham Post (27 July 2015). Праверана 5 February 2016.
  22. Andrew Clements. CBSO/Gražinyte-Tyla review – attention to every morsel of detail (нявызн.), The Guardian (12 January 2016). Праверана 5 February 2016.
  23. (4 February 2016). New Music Director Announced. Прэс-рэліз. Праверана 5 February 2016. Архівавана 5 мая 2021.
  24. Christopher Morley and Sarah Probert. CBSO announces Mirga Grazinyte-Tyla will be next Music Director (нявызн.), Birmingham Post (4 February 2016). Праверана 15 May 2016.
  25. David Hart. Review: Welcoming Mirga Gražinytė-Tyla, CBSO at Symphony Hall (нявызн.), Birmingham Post (27 жніўня 2016). Праверана 1 верасня 2016.
  26. Imogen Tilden. CBSO appoints 29-year-old Mirga Gražinytė-Tyla as music director (нявызн.), The Guardian (4 February 2016). Праверана 5 February 2016.
  27. (31 May 2018). Mirga Gražinytė-Tyla extends CBSO contract. Прэс-рэліз. Праверана 2018-05-31. Архівавана 5 мая 2021.
  28. (22 January 2021). Mirga Gražinytė-Tyla extends contract with the CBSO. Прэс-рэліз. Праверана 2021-01-22.
  29. Mirga Gražinytė-Tyla signs to Deutsche Grammophon (нявызн.), Gramophone (1 February 2019). Праверана 2 February 2019.
  30. Weinberg: Symphonies – Nos 2 & 21,‘Kaddish’ (Gražinytė-Tyla) (нявызн.), Gramophone (June 2019). Праверана 30 мая 2019.
  31. The Listening Room; Episode 101 (October 16, 2020) (нявызн.), Gramophone (16 кастрычніка 2020). Праверана 16 красавіка 2021.
  32. 5 Classical Albums to Hear Right Now (нявызн.), The New York Times (1 красавіка 2021). Праверана 16 красавіка 2021.
  33. Dirigentė Mirga Gražinytė-Tyla susilaukė kūdikio (нявызн.), Žmonės (27 жніўня 2018). Праверана 20 снежня 2018.
  34. Tarptautinę šlovę pelniusi Mirga Gražinytė-Tyla susilaukė pirmagimio (нявызн.), Delfi (27 жніўня 2018). Праверана 20 снежня 2018.
  35. Fisher. Mirga Grazinyte-Tyla: ‘I gave Covid to our principal cellist’ (нявызн.), The Times . Праверана 30 красавіка 2021.
  36. Fiona Maddocks. Mirga Gražinytė-Tyla: ‘British orchestras don’t have an easy life’ (нявызн.), The Observer (23 сакавіка 2019). Праверана 30 мая 2019.

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (11):
Катэгорыя·Нарадзіліся ў Вільнюсе
Катэгорыя·Нарадзіліся 29 жніўня
Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1986 годзе
Катэгорыя·Асобы
Катэгорыя·Вікіпедыя·Біяграфіі сучаснікаў
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы са спасылкамі на элементы Вікідадзеных без беларускага подпісу
Катэгорыя·Дырыжоры Літвы
Катэгорыя·Вікіпедыя·Ізаляваныя артыкулы/сірата0
Катэгорыя·Старонкі з няправільным сінтаксісам спасылак на крыніцы
Катэгорыя·Музыканты паводле алфавіта