Мікалоюс Акяла́йціс, або Мікалай Акялевіч (літ.: Mikalojus Akelaitis; 6 снежня 1829, в. Чуадзярышкіс(літ.) бел., Капсукскі раён, Літва — 27 верасня 1887) — літоўскі грамадскі дзеяч, асветнік, пісьменнік.
Пазнаёміўшыся ў 1850-х гг. з В. Дуніным-Марцінкевічам, В. Каратынскім, У. Сыракомлем, А. Кіркорам, распрацаваў у 1859 годзе план выдання кніг для беларусаў і літоўцаў на іх родных мовах. Выдаў літоўскі лемантар, граматыку і дыдактычную аповесць «Квестар» (усе 1860), у 1861 зрабіў літоўскую перапрацоўку беларускай «Гутаркі старога дзеда», напісаў рэцэнзію на 2 часткі «Пана Тадэвуша» А. Міцкевіча, выдаў у беларускім перакладзе Дуніна-Марцінкевіча (апублікаваны ў кнізе «Пачынальнікі», 1977). У час паўстання 1863—1864 гадоў пам. камісара паўстанцкага Часовага ўрада ў Аўгустоўскім ваяводстве. Пасля задушэння паўстання эмігрыраваў у Францыю, дзе і памёр.