У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сідарэнка. Мікалай Мікалаевіч Сідарэ́нка[1] (руск.: Николай Николаевич Сидоренко; 28 верасня 1905 — 24 снежня 1980) — рускі савецкі паэт і перакладчык.
Нарадзіўся ў Курску. Скончыў факультэт суднавай механікі Маскоўскага механіка-электратэхнічнага інстытута імя М. В. Ламаносава ў 1931 годзе. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Прызваны на службу 27 ліпеня 1941 года, на Ціхаакіянскі флот[2]. Прымаў удзел у баявых дзеяннях у складзе ў Волжскай і Дняпроўскай ваенных флатылій. Працаваў у рэдакцыях газет «Боевая Вахта» Ціхаакіянскага флоту, «Красный Днепровец» Дняпроўскай флатыліі[2]. Пасля дэмабілізацыі ў 1945 годзе працаваў у Літаратурным інстытуце імя М. Горкага ў Маскве[3].
Друкавацца пачаў з сярэдзіны 1920-х гадоў (у 1925 годзе). Аўтар лірычных твораў грамадзянска-патрыятычнай тэматыкі, зборнікаў «Салют» (1926), «Вершы на вахце» (1942) «Незабыўнае» (1959), «Завеі і лебедзі» (1970), «Трыліснік» (1980) і інш. Пераклаў на рускую мову вершы і паэму «Курган» Янкі Купалы, таксама вершы А. Куляшова, С. Грахоўскага, К. Кірэенкі, А. Пысіна[1].