Монтэ-Пердыда

.mw-parser-output .t-geoinfobox td,.mw-parser-output .t-geoinfobox th{min-width:120px}.mw-parser-output .t-geoinfobox td:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox th:only-child{text-align:center}.mw-parser-output .t-geoinfobox-name{font-size:110%;padding:2px}.mw-parser-output .t-geoinfobox-nickname{font-style:italic}.mw-parser-output .t-geoinfobox-cave th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-mount th:only-child{background:#e7dcc3}.mw-parser-output .t-geoinfobox-surface th:only-child{background:#ffe4c4}.mw-parser-output .t-geoinfobox-blue th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-water th:only-child{background:#c0daff}.mw-parser-output .t-geoinfobox-underwater th:only-child{background:#b0e0e6}.mw-parser-output .t-geoinfobox-green th:only-child{background:#d0f0c0}.mw-parser-output .t-geoinfobox-tomb th:only-child{background:#bbbbbb}.mw-parser-output .t-geoinfobox-yellow th:only-child{background:#fdeaa8}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:only-child{background:#cbd5c4;border:1px solid #aaaaaa}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:first-child:not(:only-child){background:#cbd5c4;text-align:right;padding:0 0.5em}.mw-parser-output .t-geoinfobox-grey th:only-child{background:#eaecf0}

Монтэ-Пердыда (ісп.: Monte Perdido, фр.: Mont Perdu, абедзве назвы азначаюць «страчаная гара») — трэцяя па вышыні горная вяршыня ў Пірэнеях (пасля піка Анета і Пасетса), знаходзіцца на поўначы іспанскай правінцыі Уэска ​​каля мяжы з французскім дэпартаментам Пірэнеі Верхнія, вышыня 3355 м, побач размешчаны вяршыні Сірк-дэ-Гаварні (Cirque de Gavarnie) і Сірк-д-Эстабэ (Cirque d’Estaubé). Гара ўваходзіць у склад нацыянальнага парку Ардэса-і-Монтэ-Пердыда, размешчанага ў заходніх Пірэнэях, на заходнім схіле гары бярэ пачатак рака Сінка, якая адносіцца да басейна ракі Эбра.

Гэтая вапняковая гара была ў 1997 годзе ўнесена ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА ў складзе аб’екта плошчай 30,6 тыс. га, які таксама ўключае два найглыбейшыя ў Еўропе каньёны (на іспанскім баку) і тры буйныя ледавіковыя цыркі (у Францыі).

Узыходжанне на гару прасцей з іспанскага боку. Сцежка пачынаецца ад населенага пункта Торла, ідзе па даліне Ардэса і перад штурмам вяршыні паднімаецца па Сірк-дэ-Сааса. Узімку для ўзыходжання неабходныя ледасек і альпінісцкія кошкі. Першае задакументаванае ўзыходжанне на вяршыню адбылося 6 жніўня 1802 года французскімі альпіністамі.

На кліматычныя ўмовы рэгіёна ўплываюць акіян з поўначы і перадміжземнаморскі клімат з поўдня. Сярэднегадавая тэмпература складае 5 ° C, сярэдняя тэмпература лютага — −5 ° C, ліпеня — 12 ° C. Сярэднегадавая колькасць ападкаў — 1600 мм. Флора раёна складаецца з больш чым 1500 відаў, 50 з якіх эндэмічных для Пірэнеяў.

Артыкулу не хапае спасылак на крыніцы. Звесткі мусяць быць правяральнымі або іх могуць выдаліць. Вы можаце адрэдагаваць артыкул, дадаўшы спасылкі на аўтарытэтныя крыніцы. Шаблон пастаўлены 28 чэрвеня 2022 года.