Младаафганцы — удзельнікі нацыянальна-асветнага руху ў Афганістане ў 1-й трэці XX ст. Выступалі за нацыянальную незалежнасць Афганістана, асвечаную манархію, пашырэнне свецкай адукацыі. Галоўныя ідэолагі — Махмуд Тарзі і Абдулгані, якіх падтрымліваў эмір Аманула-хан. Младаафганцы займалі важныя пасады ва ўрадзе Аманулы, але крытыкавалі яго за паспешныя і непрадуманыя рэформы. Пасля падзення рэжыму Аманулы ў 1929 г. сышлі з палітычнай арэны.