Машве́швэ I (сесута: Moshoeshoe, каля 1786—11 сакавіка 1870) — стваральнік і першы манарх дзяржавы Лесота.
Машвешвэ I нарадзіўся каля 1786 ў паселішчы Менхоаненг на тэрыторыі сучаснага Лесота ў сям’і Бакатэлі, правадыра рода Бамакатэлі. У 34 гады стаў правадыром рода. Праводзіў палітыку аб’яднання паўднёвых сота, якія цярпелі ад нападаў нгуні і бураў, прычым вызначыўся сваёй здольнасцю да дыпламатыі.
У 1833 г. даў дазвол на распаўсюджанне хрысціянства, хаця сам прыняў яго толькі ў канцы жыцця. У 1851 г. і 1852 г. выйграў дзве ваенныя кампаніі супраць брытанцаў і падпісаў дагавор аб прызанні межаў басута. У 1868 г. басута пацярпелі паражэнне ад бураў. Машвешвэ I быў вымушаны звярнуцца да Вялікабрытаніі з просьбай аб усталяванні пратэктарата, аднак пры гэтым захаваў аўтаномію свайго каралеўства.