wd wp Пошук:
    ⬜

    Марское Вока

    Марское Вока (польск.: Morskie Oko) — возера ў Малапольскім ваяводстве Польшчы. Гэта найбуйнейшае і чацвёртае па глыбіні возера ў Татрах. Яно размешчана ў Татранскім нацыянальным парку, у даліне Рыбін Паток хрыбта Высокія Татры ля падножжа Менгушавецкіх вяршыняў.

    Апісанне

    Горы, што акружаюць возера, падымаецца прыкладна на 1000 м над яго паверхняй; адна з іх — Рысы (2499 м), найвышэйшая вяршыня польскіх Татраў. Побач з Менгушавецкімі вяршынямі (уключаючы Менгушавецкі Шчыт Велькі , 2438 м), далей і ледзь лявей, узвышаецца стройны Мніх (2068 м). Вакол возера ў вялікай колькасці растуць еўрапейскія кедравыя сосны(руск.) бел.[1].

    У мінулым Марское Вока насіла назву «Рыб’е возера» з-за яго прыродных запасаў рыбы, што з’яўлялася рэдкасцю для Татранскіх азёр і сажалак. У празрыстых водах можна лёгка заўважыць фарэль. Назва «Марское Вока» адбылося ад старой легенды, згодна з якой возера было злучана з морам праз падземны канал[2].

    Хаціна польскага грамадства турызму і краязнаўства стаіць на марэне ў паўночнага берага возера. Яна размешчана на вышыні 1405 м над узроўнем мора і з’яўляецца адным з найстарэйшых у Татрах шале. Хаціна носіць імя імя Станіслава Сташыца(руск.) бел., які даследаваў возера ў 1805 годзе. Гэты дом з’яўляецца адпраўной кропкай для паходаў да гары Рысы і да перавала Шпіглясава. Побач знаходзіцца «Старэ Схранішка» («Стары Прытулак»), першапачаткова карэтнік. Абодва будынкі з’яўляюцца помнікамі гісторыі.

    Марское Вока з’яўляецца адным з самых папулярных славутасцяў ў Татрах, часта яго наведваюць больш за 50 000 турыстаў у сезон адпачынкаў. Шлях да возера займае каля 2 гадзін пешшу ад бліжэйшай дарогі, па якой можна праехаць на аўтатранспарце. Многія турысты выбіраюць для падарожжа конныя падводы, паслугі рамізнікаў прадастаўляюць мясцовыя жыхары гуралі. Зімой невялікі адрэзак шляху праходзіць па лавінаапаснай зоне, гэты ўчастак застаецца халодным нават летам. Купанне ў возеры і кармленне фарэлі забаронена.

    Гісторыя

    Самыя раннія дакументы, у якіх згадваецца Марское Вока, датуюцца 1575 годам. У канцы XIX стагоддзя паміж Галіцыяй і Венгрыяй узнікла спрэчка з нагоды прыналежнасці возера і прылеглай тэрыторыі. Суд горада Грац вынес рашэнне на карысць польскага боку. Гэта рашэнне было прынята дзякуючы Освальду Бальцэру(руск.) бел., які прадстаўляў інтарэсы Галіцыі.

    Марское Вока было «нанова адкрыта» для турызму доктарам Цітусам Халубінскім(руск.) бел. ў сярэдзіне XIX стагоддзя; першая хаціна была пабудавана тут у 1836 годзе, але ў 1865 годзе яна згарэла. Другая хаціна, пабудаваная ў 1874 годзе, згарэла ў 1898 годзе. У 1902 годзе была пракладзена дарога з Закапанэ, якая атрымала назву «дарога Освальда Бальцера». З 1933 года, пасля вяртання суверэнітэту, возера належыць польскай дзяржаве.

    Марское Вока з’яўлялася крыніцай натхнення для многіх дзеячаў мастацтва, уключаючы мастакоў (Валеры Эліаш-Радзікоўскага(руск.) бел., Лявона Вычулкоўскага(руск.) бел., Станіслава Галека), паэтаў (Вінцэнты Поля(руск.) бел., Адама Асныка(руск.) бел., Казімежа Пшерва-Тетмайера, Францішэка Навіцкага(руск.) бел., Яна Каспровіча(руск.) бел.), і кампазітараў (Зыгмунта Наскоўскага(руск.) бел.).

    Галерэя

    Зноскі

    1. ↑ Great Lakes Around the World.
    2. ↑ TrekEarth photo with information

    Літаратура

    Тэмы гэтай старонкі (5):
    Катэгорыя·Азёры Польшчы
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Запыты на пераклад з рускай
    Катэгорыя·Азёры паводле алфавіта
    Катэгорыя·Татры
    Катэгорыя·Геаграфія Малапольскага ваяводства