Маншук Жыенгаліеўна Маметава (каз.: Мәншүк Жиенғалиқызы Мәметова; 23 кастрычніка 1922, аул Жыекум, Кіргізская АССР — 15 кастрычніка 1943, пад Невелем) — кулямётніца 100-й асобнай стралковай брыгады Калінінскага фронту, гвардыі старшы сяржант. Першая казахская жанчына, якой было прысвоена званне Герой Савецкага Саюза.
Нарадзілася 23 кастрычніка 1922 года ў ауле Жыекум Удынскага раёна Уральскай вобласці, цяпер Рэспубліка Казахстан[1]. Казашка[1].
Бацькі Маншук рана памерлі, і пяцігадовую дзяўчынку ўдачарыла яе цётка Аміна Маметава. Дзіцячыя гады Маншук прайшлі ў Алма-Аце. Сапраўдным імем Маншук было Мансія, і ў дзяцінстве Аміна апай звала яе ласкальна «Маншаім», але паколькі Маншук была маленькай, то не магла вымавіць слова «Моншақ» і ў яе атрымвалася толькі «Манчук». З тых часоў яна стала падпісваць лісты Манчук.
Да вайны скончыла рабфак, два курсы медыцынскага інстытута. Працавала ў апараце Саўнаркама Казахскай ССР, сакратаром намесніка Старшыні Саўнаркама.
У Чырвонай арміі з верасня 1942 года, пісар штаба 100-й Казахскай асобнай стралковай брыгады (8 снежня 1943 года ператворана ў 1-ю стралковую дывізію. Пасля дывізія была ўзнагароджана ордэнам Чырвонага Сцяга, ёй была прысвоена ганаровая назва «Брэсцкая»), потым медсястра. На фронце скончыла курсы кулямётнікаў і была прызначана першым нумарам кулямётнага разліку ў страявую частку.
15 кастрычніка 1943 года ў цяжкіх баях за вызваленне горада Невеля (Невельская наступальная аперацыя) пры абароне панавальнай вышыні, застаўшыся адна з кулямётнага разліку, быўшы цяжка параненай аскепкам у галаву, знішчыла 70 салдатаў праціўніка і загінула смерцю адважных.