wd wp Пошук: ⬜

Макс Фрыш

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фрыш.

Макс Фрыш (ням.: Max Frisch; 15 мая 1911 — 4 красавіка 1991) — швейцарскі раманіст і драматург, які высока ацэнены ў пасляваеннай нямецкамоўнай літаратуры.

Біяграфія

Бацька Фрыша быў архітэктарам, маці служыла гувернанткай. Вучыўся з 1930 па 1932 год у Цюрыхскім універсітэце — вывучаў германістыку. Пасля смерці бацькі кінуў вучобу і паступіў на службу газетным рэпарцёрам. Тым часам піша «Юрг Рэйнгарт» (1934) і «Адказ з цішыні» (1937). У 1936 годзе паступае на архітэктурнае аддзяленне Цюрыхскай вышэйшай тэхнічнай школы і канчае яго ў 1940-м годзе. У гэты ж перыяд ён чытае раман Готфрыда Келера «Зялёны Генрых» і расчароўваецца ва ўласнай творчасці.

Падчас другой сусветнай вайны Фрыша заклікаюць у войска, дзе ён пачынае весці дзённік, які публікуе ў 1940-м годзе пад назвай «Лісткі з рэчавага мяшка», затым з’яўляецца раман «J’adore ce qui me brule», які з французскага перакладаецца як «Люблю тое, што мяне спальвае».

Нягледзячы на празаічную дзейнасць, Фрыш зарабляе на жыццё да 1950-х гадоў працай архітэктара. Пачынаючы з другой паловы 1940-х гадоў Фрыш працуе для тэатра і піша п’есы: «Санта Крус», «Яны зноў спяваюць», «Кітайская сцяна» і шматлікія іншыя.

Сусветную вядомасць Максу Фрышу прынеслі тры раманы: «Штылер» (1954), «Homo Faber» (1957) і «Назаву сябе Гантэнбайн» (1964).

У 1960-я гады Фрыш шмат падарожнічае, наведвае Японію, ЗША і іншыя краіны. У 1972 годзе ён пасяляецца ў Берліне, а напачатку 1980-х гадоў перасяляецца ў ЗША, дзе жыве ў Нью-Ёрку са сваёй спадарожніцай жыцця Эліс Лок-Керы, якой ён прысвячае частку сваіх дзённікаў. Гэтыя дзённікі, знойдзеныя ў архівах яго сакратаркі, апублікаваны ў сакавіку 2010 года. У іх месцяцца разважанні пра жыццё ў ЗША падчас прэзідэнцтва Рональда Рэйгана [6].

Працы

Раманы

П’есы

Зноскі

1 2 Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 14 кастрычніка 2015.
1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
↑ Фриш Макс // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118536109 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
↑ https://web.archive.org/web/20160303182425/http://www.mfa.ethz.ch/de/max-frisch/auszeichnungen/1984_modern_language.html
↑ Публікацыя архіваў Макса Фрыша

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Макс Фрыш