Лік Рэйнальдса або крытэрый Рэйнальдса (англ.: Reynolds number) — безразмерная фізічная велічыня, якая з’яўляецца крытэрыем падабенства струменяў вадкасці ці газу. Лік Рэйнальдса вызначае імавернасць таго, ці будзе плынь ламінарнай, ці турбулентнай. Крытэрый названы ў гонар выдатнага ірландскага фізіка О. Рэйнальдса (1842—1912), аўтара шматлікіх піянерскіх прац па гідрадынаміцы.
Лік Рэйнальдса — адзін з найболей важных крытэрыяў падобнасці ў гідрадынаміцы.
Лік Рэйнальдса азначаюць наступным чынам:
ρ ⋅ v ⋅ d
η
,
{\displaystyle Re={\frac {\rho \cdot v\cdot d}{\eta }},}
дзе
ρ
{\displaystyle \rho }
— шчыльнасць асяроддзя,
v
{\displaystyle v}
— характэрная хуткасць,
d
{\displaystyle d}
— характэрны памер,
η
{\displaystyle \eta }
— дынамічная вязкасць асяроддзя.
Лік Рэйнальдса ёсць стасункам сіл інерцыі да сіл вязкасці.
Пераход плыні ад ламінарнага да турбулентнага цячэння адбываецца па дасягненні так званага крытычнага ліку Рэйнальдса
R
e
k p
.
{\displaystyle Re_{kp}.}
Пры
R e < R
e
k p
{\displaystyle Re<Re_{kp}}
цячэнне будзе ламінарным, а пры
R e
R
e
k p
{\displaystyle Re>Re_{kp}}
магчыма ўзнікненне турбулентнасці (бурлівай плыні). Крытычнае значэнне ліку Рейнальдса залежыць ад розных абставін, найперш ад таго, як і дзе цячэ вадкасць (ад пэўнага віду цячэння: цячэнне ў круглай трубе, цячэнне вакол шара і г.д.)
Напрыклад, для цячэння ў круглай трубе:
R
e
k p
≃ 2300.
{\displaystyle Re_{kp}\simeq 2300.}
Лік Рэйнальдса як крытэрый пераходу ад ламінарнага да турбулентнага цячэння адносна добра дзейнічае тады, калі вадкасць цячэ пад вонкавым ціскам (напорам). Калі напору няма, пераходная зона паміж ламінарным і турбулентным цячэннем расцягваецца, і выкарыстанне ліку Рэйнальдса ў якасці крытэрыю не заўсёды правамерна. Напрыклад, хоць у вадасховішчах фармальна вылічаныя значэнні ліку Рэйнальдса вельмі вялікія, а пры гэтым усё роўна назіраецца ламінарнае цячэнне.