Лярнейская гідра[3] (грэч.: Ὕδρα, «вадзяная») — у старажытнагрэчаскай міфалогіі дачка Тыфона і Яхідны, змяяпадобная дзевяцігаловая пачвара з атрутным дыханнем, прабывалае ў падземных водах, забітая Гераклам (Геркулесам) у якасці аднаго з яго дванаццаці подзвігаў. Кодлай гідры было возера Лерна зблізку Аргаліды. Пад вадой быў уваход у падземнае царства мёртвых, які ахоўваўся гідрай (Керыней, 1959, стар. 143). Гідра захаваная на небе ў аднайменным сузор’і. Але Зеўс, у гонар гэтага подзвігу, змясціў на неба сузор’я Рака, (знак задыяку) і Гідры.
Еўрысфей палічыў, што гэты подзвіг здзейснены не па правілах, паколькі Іалай дапамагаў Гераклу прыпякаць адсечаныя галовы, і не залічыў яго.