У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ржавускі. Людвік Ржавускі (польск.: Ludwik Rzewuski, лац.: Ludovicus Rzewuski; 14 жніўня 1753, Беларусь — 25 жніўня 1812, Орша[1]) — дзеяч каталіцкага касцёла і Ордэна езуітаў, педагог.
Уступіў у Таварыства Ісуса 9 жніўня 1770 г. у Вільні. Каля 1780 г. высвечаны ў Полацку на ксяндза[1]. Вывучаў тэалогію ў Полацкім езуіцкім калегіуме (1783—1786). Выкладаў рыторыку ў Полацку (1878—1788) і рускую мову ў Оршы (1788—1789). Прэфект школ у Магілёве (1789—1790), пракуратар па спрэчных справах правінцыі ў Полацку (1790—1797) і Віцебску (1797—1798). У 1798—1812 гг. — пракуратар правінцыі, а з 1798 па 1803 гг. адначасова яшчэ і рэктар Віцебскага езуіцкага калегіума[2].